Corus impressies 2005: Mylčne en Han

Mylčne

Voor wat betreft wat ik gezien heb bij het Corus tournooi zelf moet ik eerlijk zeggen, dat ik nog nooit zoveel interessante mannen op een hoop heb gezien waar ik best wel eens een partijtje mee zou willen schaken.

Ik ben ook blij jullie ontmoet te hebben en de ontmoeting met Straffe Hendrik heeft evenzo een goede indruk bij mij achtegelaten. Voor orde, netheid, taalgebruik en culinaire kwaliteiten scoren jullie zonder meer een dikke voldoende.

Voor zover het de kwaliteit van jullie schaakkunst betreft is mijn beoordelingsvermogen waarschijnlijk (nog) niet goed genoeg ontwikkeld door gebrek aan schaakkijkervaring. Het kan natuurlijk ook zo zijn, dat ik door mijn selectieve waarneming op hele andere dingen heb gelet. Bijvoorbeeld: draagt John vandaag zijn zwarte strepenhemd en aangezien hij die lamp zo handig verwisselen kon, heeft hij daar meer ervaring mee gehad? Heeft Tom die leuke teenslippers weer aan buiten in de vrieskou? Hoe kan het in Godsnaam dat Han precies dezelfde passage uit Benedictus 2x binnen 5 minuten voordraagt aan Bert B? Welke CD van the Velvet Underground zou Simon toch bedoelen waar het nummer op staat dat zo gaat: "shanahnahnahpompum" waarvan ik duidelijk merk, dat het echt op het puntje van zijn tong lag? En zou de groep het aandurven om in de Bonte Boel ook grapjes te maken met de stijlvolle gastvrouw Bibi?

Kortom, ik kon op zoveel interessante dingen letten, dat veel van het directe schaakgebeuren mij eigenlijk ontging. Wat ik wel kan zeggen, is dat jullie allemaal sportief zijn, alcohol niet echt vies vinden en het schaken hoog in het vaandel hebben staan! Ik heb in ieder geval een heel fijn en interessant weekend gehad en vond het leuk om erbij te zijn.

Han

Op verzoek van de grote schaakpromoter Nemo Nescio, doe ik bij deze een poging tot verslag van een weekendje Wijk aan Zee. Bijzonderheid voor mij deze vijfde keer is, dat ik Mylčne mee mocht nemen. En dat vond ik op zich wel verrassend. Hieruit blijkt, dat schakers heel flexibel zijn (stelling 1); daar waar ik mij op het standpunt stel, dat het weekendje vooral een uitje voor schakers onder elkaar zou moeten zijn (vooral geen vrouwen!), daar is men blijkbaar een andere mening toegedaan. Hieruit volgt stelling 2: ik ben geen echte schaker (vandaar die alias ASB, juist ja) en stelling 3: ik ben inkonsekwent.

Voor ons stond van tevoren vast, dat het hele leuke dagen gingen worden: het weerzien van oude schaakcompanen, danwel het goed kennis laten maken met gepasjoneerde schakers, het lekkere eten, de gezelligheid in het huisje, samen strandwandelingen maken, etc., etc.

Op de heenweg hebbben we nog een vriendin van Mylčne in Tilburg bezocht en mede door dit overigens hartelijke weerzien kwamen we vol in de traffic terecht. Rond 20:30 arriveerden wij in een van onze stamrestaurantjes Lekker Puh om ons met twee drankjes en twee stoelen bij de al eerder aangekomen schakers te vervoegen. De geanimeerde gesprekken toonden overduidelijk aan, dat de wereld bij ons schakers niet na de 8e rij ophoudt. Literatuur, pi, de gulden snede, Benedictus, eten, etikette, vrouwen!, muziek: ja, bijna elk onderwerp werd opgedist. Na het eten werd er gebiljard / de huisjes betrokken om te snelschaken. Na een toernooitje, waarvan ik nu nog steeds de uitslag niet ken, werd door de meerderheid tussen 4:30 en 5:30 de slaapkamers opgezocht.

Op de zaterdag hadden we op zich alle tijd van de wereld om ons naar het mekka der mekka's te begeven, ware het niet, dat het erg gezellig aan de keukentafel was, en dat terwijl er toch ingeschreven moest worden. Mylčne en ik deden niet mee, maar konden toch het begin meemaken. Een strandwandeling met dreigende wolken en strakke wind blies ons achter een bakje Irish coffee bij Velsen. De wandeling terugwaarts, beetje landinwaarts, bracht verroeste monumentale kunst, goed passend bij de scenery bestaande uit de stalen ketels van Corus. 's Avonds lekker naar de Beesten Boel, waar ik verslaafd aan de spiced penkeek de mogelijkheid heb om weer eens teveel te eten. Eenmaal in de huisjes terug kies ik bewust het gezelschap van mijn lieve vrouwtje, deze duidelijk minder gebiologeerd door het spel.

Zondags gaan we met Ger naar de zwarte markt in Beverwijk. Het geheel is te duiden als een groot fabrieksterrein, waar verdeeld over immense hallen (en stentjes buiten de hallen) spullen van verschillende qualiteit te koop worden aangeboden. Het aantal bezoekers is al even kolossaal. Het weer is van dien aard, dat de geplande strandwandeling geen doorgang kan vinden. Terug in de schaakcampus bezoeken wij natuurlijk ook het cafe in de Moriaan, waar zowel Ivantsjoek als van Wely door mij gespot kunnen worden. Met de wetenschap, dat onze hond nog op tijd opgehaald moest worden bij de schoonmoeder, vertrokken wij samen met Ger bijtijds richting het zuiden.

Bij deze wil ik iedereen voor het super weekendje bedanken en spreek de wens uit, dat ik mijn gezicht eens wat vaker laat zien op de donderdagavond.