Vrijdag... gepast inluiden van het weekend

Simon Hoogenhout rijdt gezamenlijk met Bert Smeets op zaterdagochtend sinds een jaar wederom Wijk aan Zee binnen om het Corustoernooi te bezoeken. Met de grote aankondigingen in zicht roept Simon het uit van plezier: ik ben aangeland in het Mekka!! Daarop belt hij zijn vrouw spontaan op en roept hetzelfde met de aanvulling hoe ‘fantastisch het hier is’.

Tot zover tevens het leed van de schaakvrouw. Op vrijdagochtend vertrokken als eerste Bart van der Zwet, John Heuts, Mark (!) Kraus en Igor Heinen. De laatste chauffeert nog steeds onder het mom ‘nieuwe auto inrijden’. De reis verliep voorspoedig. Even bijtanken op alle fronten bij De Lucht en snel verder cruisen richting ‘De Moriaan’, plaats van 8 maal 8. Mark had de donderdagnacht niet zo goed geslapen vanwege een verloren schaakpartij tegen Henk Temmink. Het zat hem zo dwars dat deze partij diep in de nacht nog moest worden ingevoerd in Fritz-tig. We hebben het geweten. Het befgajes had me de avond van te voren al gewaarschuwd. Bart daarentegen was klaarwakker. Zijn voorbereidingen waren deze week als vanouds: nieuwe huisgenoten (foetussen) leren wat drinken is. Het enige wat Bart dan tegenstaat is het gezeur en gemier de volgende ochtend. We hoorden van Bart dat een tijdperk achter de rug is, Bart gaat op zijn eigen. Hij heeft beloofd dat het ontbijtje vooraf aan externe competitiewedstrijden tegen Veldhoven en Eindhoven (?) blijft gehandhaafd!

En ook wij zagen de Corus uithangborden en de vlaggen, wat een plaatje, gelukkig gegarandeerd tot 2010! Eerst de speelzaal in en kijken of GM Alexandra Kosteniuk echt wel zo knap is. Achteraf waren de meningen verdeeld. John en Tom zagen wel iets in haar. Simon, Ger en Igor houden het bijvoorbeeld liever bij GM Antoaneta Stefanova. WIM Bianca Mühren was al onderwerp van gesprek in Gent. En wie komen we daar tegen? Jawel, Jaroslav Belciar en zijn godenzonen uit Wageningen! Daarop werd wat gevluggerd in het cafégedeelte van de Moriaan. De Koninckjes en Straffe Hendrik werden aangerukt. De sfeer komt er aardig in en een erwtensoep ter afwisseling doet goed.

En wie hebben we daar: Bert Bomhoff, Ger Smeets en Tom Bus. Opgetogen gaan we naar Jan Timman in de tent, oftewel de explicatieruimte. Enkele uitspraken van Timman:

• In de opening: dat zijn allemaal goede zetten.
• Je moet me niet vragen wie beter staat.
• Ja, dat is logisch (Cruijfiaans?).
• Ik weet het niet.
• Parimarjan Negi zal wel uit Hongarije komen.
• Oh, uit India, het is beide Sankriet.
• De partij Bianca Mühren - Negi is duidelijk, wie heeft belangstelling voor interessante partijen (Mühren - Negi was op verzoek van de zaal)?

Ach, de erwtensoep en de Hendrikjes smaakten wel erg goed, dus glaasje op laat je rijden: John, wil jij naar het huisje rijden, alsjeblieft hier zijn de sleutels.” En daar hebben we wat adepten van het Utrecht Forum, tjonge hier raakt ook iedereen verdwaald. Goed, we hebben De Lange even doorheen gehaald. Iedereen kent nu ook álle ins en outs van zijn waterbed. Tom was ook in zijn sas door wederom kennis te maken met schaakminnend Nederland. Mocht ooit “chess glamourland” worden gemaakt, dan verkies ik Bus als meneer Dröge.

En wie belt daar? Het is onze Anti Schaak Brigade Han en zijn kersverse bruid - Gaat Schakers Meemaken - Mylène met de vraag: ‘Hey, waar gaan jullie eten?’ In ‘Lekker Puh’ te Groet natuurlijk (voor meer info over deze naam: lees verslag vorig jaar)! Blijkt dat zij hoogstaand gastronomisch hebben gedineerd in De Lucht. Bij Lekker Puh waren niet genoeg spareribs aanwezig. Ik offerde mij wel op. Dit vonden de dames – Tom, hoe heette ze ook alweer? - wel erg aardig… dacht ik. En daar kwam het nieuw stel binnen lopen. Stoelen werden aangeschoven en muziek, kunst, Gent en (schaak)vrouwen waren onderwerp van gesprek. Na een lekkere lange zit werd gebiljart en wat Palmpjes gedronken in het stamcafeetje verderop. Bart en ik zijn de biljartuitdaging van de locals aangegaan, vrij tot de 25. We biljarten met als vriendschappelijke inzet bier. De Palmpjes werden wederom aangerukt. Opeens een telefoontje, waar we bleven om te schaken. Goed, het werd iets van half vijf. Bert had moeite om dronken te worden, tussen vier en half vijf is het geloof ik gelukt.

De volgende dag hebben we gegeten in de Bonte Boel te Schoorl. De bediening aldaar was klasse en overtrof volgens de kenners met vlag en wimpel de bediening in Lekker Puh, lekker puh! Even had iemand een second eye nodig…

Zaterdag...

Igor Heinen