Voerendaal 4 - Hoensbroek 1½-6½

Bord 5: Bert Klunder (z) - Stef v/d Berg (w) 0-1
Al twee donderdagavonden geleden vooruit gespeeld. In deze partij raakte Bert zonder compensatie een stuk achter en dat brak hem uiteindelijk op, zodat wij onze zondagse wedstrijd met een achterstand begonnen.

Bord 8: Michel Willems (w) - Peter Bruls (z) 1-0
Van de partij van Michel ben ik niets te weten gekomen, maar al snel zag ik Michel als winnaar rondlopen. De tactische ingreep van onze teamleider Jos om Michel, die normaal aan één van de hoogste borden speelt, in goed overleg aan bord 8 op te stellen, leverde in ieder geval één vol punt op.

Bord 7: Tristan Hünen (z) - John Lafleur (w) 0-1
John Lafleur vertelde mij over deze partij: "Tristan kwam heel goed uit de opening. Ik verwachtte een zware middag te krijgen. Gelukkig voor mij sloot Tristan zelf zijn loper op, die hij vervolgens niet meer kon activeren. Toen Tristan in het begin van het eindspel ook nog blunderde was het afgelopen."

Bord 6: Jos Kleijnen (w) - Wim v/d Wal (z) 0-1
Jos kreeg de Franse opening te bestrijden. Wim v/d Wal wist druk op veld d4 op te bouwen, Jos kon geen dreigingen creëren. Daarom bracht hij een kwaliteitsoffer dat achteraf niets opleverde, integendeel. Laat in de middag moest Jos de vlag strijken.

Bord 3: Frans Kerssemakers (z) - Theo Pluijmen (w) 0-1
Frans vertelde mij over zijn partij: "Het werd een Slavisch Damegambiet. De opening liep niet goed voor mij, al op de 10e zet raakte ik een pion achter". Kennelijk raakte het in deze partij van kwaad tot erger, waardoor onze man verloor.

Bord 2: Roger Hünen (w) - John Corvers (z) 0-1
Roger was vertrokken toen ik op informatie naar deze partij uitging, maar John Corvers was er nog wel. Hij zei mij het volgende: "Het was een Hollandse partij, de Leningrader variant. Tot vroeg in het middenspel was het een gelijkopgaande strijd, die zich voornamelijk op de damevleugel afspeelde. Ik kon met een kleine combinatie de kwaliteit winnen. Toen Roger in het eindspel blunderde was het afgelopen voor hem."

Bord 1: Fred Tammen (z) - Ger Hahn (w) ½-½
Deze partij was er de oorzaak van, dat ik absoluut geen kans zag me op de hoogte te stellen van de partijen van mijn teamgenoten. Ik had domweg geen tijd om zo af en toe een rondje langs de velden te maken. Op Ger’s e4 antwoordde ik met d6, waarna de Austrian Attack uit de Pirc op het bord kwam. Het was noodzakelijk het witte brede centrum (e4, d4 en f4) snel te attaqueren met c5, Da5 en Dxc5. Na afruil van Lg4 tegen het witte paard op f3 besloot ik mijn koning voorlopig in het centrum te houden en niet tegen de storm in te rokeren. Wit had inmiddels lang gerokeerd en ik kon via de c-lijn (Tc8, Dc7) en de diagonaal h8-a1 (Lg7) druk opbouwen. Maar Ger kon mijn Lg7 neutraliseren en hield het loperpaar tegen mijn paarden(hoofd)stel. Om mij niet te laten overspelen moest ik (even) de kwaliteit op f6 geven, maar vrijwel direct daarna sloeg ik met mijn paard op b2 in. Ger nam dit giftige paard niet (vermoedelijk terecht) en moest even later de kwaliteit weer teruggeven, waarbij er een drietal stukken van het bord ging. Na nog enkele zetten gespeeld te hebben, bood Ger bij de stand K, D, T voor beiden, 4 witte en 5 zwarte pionnen remise aan. Na overleg met Jos accepteerde ik dit aanbod, een winstweg was moeilijk te vinden, zeker voor mij.

Bord 4: Bert Bomhoff (w) - Leo Maessen (z) 0-1
De enige partij die nog liep toen ik klaar was met mijn partij. Maar niet zo lang, ik kwam net op tijd om Bert te zien opgeven. Bert speelde Sämisch met 0-0-0 tegen de Koningsindische opstelling van Leo Maessen met 0-0. Bert kon de h-lijn openen, altijd meegenomen in de Sämisch, maar ergens moet hij er niet in geslaagd zijn zijn goede stelling te verzilveren. Leo benutte zijn tegenkansen en Bert moest opgeven.

Fred Tammen