Voerendaal 2 - DJC 2Over het uitstellen van de wedstrijd van zaterdag 26 november naar zaterdag 3 december is al genoeg gezegd en geschreven, daarom gaat het in dit verslag om waar het uiteindelijk allemaal om draait, namelijk het schaken. Marco en Bart hadden ons in het oorspronkelijke weekend al op een 1½-½-voorsprong gezet. Marco (w, bord 6), had op de zaterdag via een typische Marco-partij gewonnen tegen de altijd gevaarlijke Peter van Dinteren. Initiatief op de damevleugel, de koningsvleugel via een tactisch grapje sluiten, binnendringen op de damevleugel en het laatste zwarte tegenspel via een paar nauwkeurige zetten neutraliseren. Bart (z, bord 5) en zijn tegenstander Marcel Graff besloten op de zondag al snel om de vrede te tekenen voordat de echte strijd nog moest beginnen. Op de inhaaldatum zelf bleken onze tegenstanders maar met 4 (i.p.v. 6) spelers op te komen, omdat het eerste team een invaller nodig had en een speler op het laatste moment moest werken. Voor Jan (w, bord 8) betekende dit dat hij vroeger dan gepland naar zijn vrouw Wendy en zijn kinderen kon gaan, voor Ruud (w, bord 4) betekende dit boodschappen doen. Zo stonden we al op 3½-½, zodat de overige borden bevrijd van enige druk konden spelen. Op het bord van Thomas (z, bord 3) en zijn tegenstander Peter Daemen ontstond een stelling, waarin wit aanviel op de koningsvleugel en zwart op de damevleugel. Een hele tijd leek niemand vorderingen te maken, totdat Thomas opeens toesloeg op de damevleugel. De matchpunten waren dus al binnen en konden we gaan werken aan de bordpunten. Het volgende punt leek lange tijd binnen te komen door Luc (w, bord 2), die een zeer goede stelling wist te bereiken tegen Fabian Miesen. Helaas kwam Luc weer eens in tijdnood, waardoor zwart tegenkansen kon krijgen. Zwart miste zelfs ergens een (niet gemakkelijk te vinden) winst, maar forceerde uiteindelijk een eeuwig schaak. Ook Bob (z, bord 7) stond tegen Eduard Evers lange tijd optisch beter, maar wit wilde maar geen zwakte creëren, zodat er niet echt een zwart voordeel kwam. In het late middenspel wilde Bob te veel, waarna er zelfs een verloren toreneindspel op het bord kwam. Gelukkig ging de witte toren naast de vrije a-pion staan in plaats van erachter, zodat zwart met een blauw oog weg kwam. Tenslotte was er nog de onverzettelijke Marcel (z, bord 1), die lange tijd tegen Jacky Thora (met een pijnlijke knie) een pion in de plus was, maar de witte aanval op zijn koningsvleugel moest verdedigen. Tijdens de analyse na afloop liepen de meningen uiteen, of de pion voorsprong van zwart nou wel zo gezond was (Marcel had natuurlijk voorkeur voor de zwarte stelling!), maar de aanval werd gepareerd en het eindspel werd uiteindelijk op een leuke manier gewonnen. Dit alles leverde een 6½-1½-overwinning op. Volgende keer (17 december) is Veldhoven 2 de tegenstander. Benieuwd of we het jaar 2005 op een voor ons leuke manier kunnen afsluiten. Maar we zullen op onze hoede moeten zijn, want de Veldhovenaren hebben de punten hard nodig. Uitslagen
Bob Merx |