TomatensoepWederom welkom , mijne leerlingen…Alweer zo’n informatieve les van meester M. Laten we maar snel beginnen! Deze week: tomatensoep“Waar eet men mee?”, is zo’n vraag die je overvalt tijdens een onbeduidend potje schaak op een regenachtige zaterdagmiddag. Een lange denkperiode van de tegenstander, soezend geroezemoes, een vol gevoel van de ‘Koffiemuuele’ en ik dwaal af naar de filosofische jachtvelden, “Waar eet men mee?”. Een ingewikkelde vraag met een simpel antwoord. Bestek! “Ja inderdaad”, zullen velen onder u zeggen, alsof men elke avond de mouwen opstroopt om tot de ellebogen in de pan op tafel te wroeten! Nu is er iets geks aan de hand… Soep!! Net als alle andere etenswaren doet men dit gewoon in een bord en met behulp van bestek weet men zich zelf te vullen met deze onverklaarbare substantie. Want wat is soep eigenlijk? Wat ‘eten’ is, weet iedereen. Eten is kauwen op voedsel dat is genuttigd. Maar kauwen wij op soep? Antwoord: “Neen!” Laten we eens uitgaan van normale tomatensoep met balletjes. Ik vraag me dan af of we de soep daadwerkelijk eten. Eten doen we met bestek en soep natuurlijk ook, maar ik zie mezelf toch niet op de soep kauwen. Wel natuurlijk op de balletjes die in de soep zitten! Daar komt nog eens bij dat het laatste restje soep in het bord een probleem oplevert, als we dit naar binnen willen werken met ons bestek. De hoeveelheid is dermate gedaald dat het niet meer op ons bestek te krijgen is. Leerlingen, niet getreurd, ik heb de oplossing gevonden! We leggen wanneer het zover is dan ons bestek aan de kant, pakken het bord met het laatste restje soep op en tillen dit naar onze mond. Vervolgens tuiten we onze lippen, kantelen het een slag en laten het laatste beetje soep onze mond binnen gutsen. Is dit ook een vorm van ‘eten’? Ik zie mijzelf namelijk niet het laatste restje bloemkool met aardappeltjes en een braadworstje mijn mond in kieperen, omdat ik dat met soep ook zo doe. Welnu, Meester M zou Meester M niet zijn als hij voor dit probleem geen oplossing heeft. Het probleem zit hem niet zozeer in de ‘soep’, maar het heeft alles te maken met het bestek!Bestek is het verzamelwoord voor die dingen die je gebruikt bij het consumeren van voedsel. Hieronder vallen stokjes, handen enzovoort. Naar goed Angelsaksisch gebruik wordt in deze contreien, in het algemeen, een vork, een mes en een lepel gebruikt. De vork heeft als functie om stukjes vlees of dergelijke aan vast te prikken, zodat ze niet vallen als we de vork optillen. Tevens gebruiken we deze om kleine partijtjes voedsel naar onze mond toe brengen. Het mes gebruiken we om stukjes voedsel mee te snijden, schuiven en draaien. Het draaien gebeurt ook in combinatie met de vork en is niets anders dan je stukje(s) voedsel zodanig neerleggen dat het makkelijker is om dit stukje verder te ver/bewerken (snijden en/of oppakken). Ook gebruiken we hem als 'tegensteun' wanneer we met het mes iets moeten snijden. Je zou kunnen zeggen dat mes en vork een soort heilige twee-eenheid is, man en vrouw, yin en yang, urbi et orbi, kip en ei, kat en spek, tang en varken, enzovoorts, enzovoorts. Maar nu de lepel. Dit is nou een echte opschepper! De lepel denkt dat hij alles is, terwijl hij alleen maar goed functioneert als hij opschept. Alles wat de lepel kan, kan het duo mes en vork ook, behalve soep opscheppen! Het mes heeft een te plat oppervlak om er een vloeibare substantie op te kunnen dragen en de vork laat het gewoon tussen zijn vingers doorlopen. Nee, soep met mes en vork gaat niet samen! Datgene dat je uitsluitend met een lepel opschept valt onder een andere categorie dan voedsel. Natuurlijk kan je wel een stukje bloemkool, zowel met de vork als met de lepel ‘opscheppen', maar met de lepel kan je soep ook ‘oplepelen', en dat zie ik iemand met een vork nog niet zo gauw doen: bloemkool ‘opvorken'. Met het mes kun je braadworstjes in tweeën verdelen. Dit kan de lepel ook wel aan, maar dan zou je het ‘aflepelen' moeten noemen. Maar bij het mes spreken we niet van ‘afmessen', maar van afsnijden. Volgens mij is de lepel de grote boosdoener in deze verwarde situatie. Ik heb dan ook besloten mijn soep te drinken vanuit een beker of mok alvorens mijn balletjes er uit te prikken met mijn vork! Tot zover deze les in tomatensoep-filosofie. Tot de volgende keer, Meester M. |