Pion Groesbeek – Voerendaal 2

Bord 2: Luc kon dus meteen met zwart aan de slag tegen hun speler met de hoogste rating. Wit zette de opening tam op en speelde snel. Luc gebruikte zoals gebruikelijk vrij veel tijd maar kon zijn stukken wel actief plaatsen. Plots deed zich daardoor de mogelijkheid tot herhaling van zetten voor. Na korte overweging besliste Luc deze mogelijkheid aan te grijpen en bood remise aan (het was immers te forceren door hem) wat prompt aanvaard werd: resultaat remise na pas 10 zetten.

Op de andere borden was intussen nog weinig gebeurd al stonden we op enkele borden wel lichtjes in het voordeel. Groesbeek bood remise op alle borden aan wat door ons na overleg met de spelers geweigerd werd, vooral omdat Marcel beter stond en door wilde spelen. Toch volgde nu een reeks remises (niet helemaal in chronologische volgorde):

Bord 8: Igor bereikte met zwart gemakkelijk gelijk spel. Het hele centrum werd weggeruild door actief spel van Igor. Er bleven op beide vleugels 3 tegen 3 pionnen over met wel nog veel stukken. De torens werden op de centrale open lijnen geruild en hoewel zwarts stukken mogelijk een ietsjes actiever stonden was er weinig reden het remiseaanbod van de tegenstander te weigeren: de stelling was teveel vervlakt.

Bord 4: Marco speelde een erg theoretische opening nauwkeurig met zwart en bereikte daarmee een positioneel erg complexe stelling in het middenspel. Zwart had sterke velden voor het paard op c5 en d4 maar een zwakke pion op d6 met sterk veld voor wit op d5. Voor beide spelers was het vrijwel onmogelijk om de koningsvleugel te openen zonder in het nadeel te geraken. Wit kon op de damevleugel niets uitrichten en alleen zwart kon daar stilaan, na mogelijk lange voorbereiding, wat gaan beginnen. Toch was ook dit een risico omdat wit door de zwakte van d6 dan ook in het voordeel kon komen. Een moeilijke keuze voor Marco: hij koos voor de veilige weg en kwam remise overeen.

Bord 5: Roger zette de opening met wit rustig op maar dreigde daardoor overrompeld te worden op de koningvleugel. Zwart kwam tot e5 en f5 met dreiging tegen wits fianchetto-opstelling. Gelukkig had wit wel zwarts fianchettoloper op g7 kunnen afruilen. Roger zag gelukkig op tijd het gevaar en kwam met de f4-tegenstoot die uitstekend getimed was. Hierdoor werd zwarts spel op de koningsvleugel gestopt en dreigde wit zelfs op de damevleugel het initiatief te krijgen als zwart niet oplette. Dat deed hij echter wel: een logische remise was het gevolg.

Bord 3: Marcel koos met wit een positionele aanpak van zwarts scherpe systeem en bereikte daarmee een klein maar wel duidelijk positioneel voordeel. Hij had een sterk veld op d5 en een loper op b3 gericht op het bekende zwakke punt f7. Terecht wees Marcel daarom de "remise op alle borden" af. Echter er ging plots wat mis: de zwarte dame verscheen midden in de witte stelling op veld e2 en zaaide daar paniek. Door dit onverwachte tegenspel moest ook Marcel de veilige weg naar remise inslaan.

Op het volgende bord was het echter ongemeen spannend:
Bord 6: Ruud speelde met zwart een zeer scherpe opening en met tegengestelde rochades en beiderzijds een koningsaanval was het resultaat moeilijk te voorzien. Toch speelde wit zijn aanval onnauwkeurig waardoor deze te lang duurde voor hij tot volle ontplooiing kwam. Wel haalde wit intussen positionele troeven binnen. Zijn aanval en deze positionele voordelen deden de spelers van Groesbeek zelfs geloven dat wit aan de winnende hand was, hetgeen de ploegleider er toe leidde een remise op een ander bord te laten accepteren tot latere ergernis (toen Ruud had gewonnen) van de betrokken Groesbeekse speler (welk bord weet ik niet meer?). Ruud’s aanval had echter intussen niet stilgestaan en kwam sneller op volle toeren dan de witte aanval. In de analyse achteraf bleek dan ook dat eigenlijk steeds de kansen bij zwart gelegen hadden. Ruud zette zijn aanval consequent verder en besliste hem mooi. Eindelijk een winstpunt binnen en we stonden voor!

Uiteindelijk waren er nog twee partijen bezig maar die waren in het voordeel van Groesbeek. Opnieuw werd een 4-4 voorgesteld maar omdat dit zou betekenen dat we 1 partij moesten opgeven weigerden we nogmaals.

Bord 1: Bob (met wit) kreeg een koningsfianchetto tegen maar de stelling werd reeds heel snel erg tactisch. Het hele centrum werd opgeblazen en de gevolgen waren (in elk geval voor een buitenstaander) vrijwel niet te overzien. De ergste schermutseling was echter ook weer snel over en resulteerde in een stelling waarin Bob een klein maar duidelijk voordeel had: het sterke witte loperpaar gecombineerd met twee zwakke zwarte pionnen. De moeilijkheid was dat Bob de pionnen voor zijn koning moest opspelen om de druk te vergroten. Dit houdt natuurlijk risico’s in. Toch zag het er goed uit voor Bob tot hij zich plots in een tactische wending verslikte, een pion verloor en zijn koning vrij onbeschermd moest achterlaten, tenminste wat betreft pionnenschutting. Na de (slechts milde) tijdnoodfase stond Bob de pion nog achter maar de stelling zag er behoorlijk uit: zijn koning (op g1) vond enige beschutting door een loper op g2 en zijn zware stukken, dame en toren, stonden vrij actief. Op dat moment werd het bovengenoemde 4-4 voorstel door ons geweigerd. Zwart speelde nu (terecht) alles of niets en offerde twee pionnen om zwarte diagonalen te openen naar de witte koning en zijn paard mee in de aanval te brengen. Het was vreselijk gevaarlijk en spijtig genoeg miste Bob wellicht ook de meest nauwkeurige verdediging waardoor er al heel snel geen houden meer aan was: wits koning werd onder de voet gelopen en een sterk dreigende drievoudige paardvork maakte een einde aan de partij. Gelijke stand met nog 1 partij bezig.

Bord 7: Bart koos met wit een klassieke Maroczy-opstelling tegen zwarts “egel-opstelling” waardoor hij wel ruimteoverwicht had maar zoals gewoonlijk werd deze gecompenseerd door zwarts flexibiliteit. Zwart kwam vrij vlot tot tegenspel door het doorzetten van eerst b5 en later d5. Hoewel d5 een geisoleerde pion bleef stond zwart nu actiever en werden de verzwakte witte damevleugelpionnen een makkelijke zwarte prooi. Toen deze gingen sneuvelen vond Bart gelukkig nog net op tijd wat onduidelijk tegenspel op de koningsvleugel, in elk geval voldoende om in de partij te blijven. Na wat complicaties ontstond een eindspel met beiderzijds toren en paard en vier pionnen. Wits 3 koningsvleugelpionnen waren echter verzwakt (h2,f2 en f3). Zwart had een vrije d-pion, wit een vrije a-pion. Op dat moment kwam het bovengenoemde 4-4 voorstel. Omdat onze inschatting was dat Bart het wel kon houden en Bob niet noodzakelijk meer zou verliezen speelden we dus door. Naar mijn smaak speelde Bart het volgende deel wat te passief. In plaats van een potentieel sterke a-pion bleef deze op a2 en werd door goed spel van zwart geblokkeerd met een actieve toren op a3. Zwart had zich daardoor toch enig voordeel verschaft al is het niet duidelijk of er echt winst te halen was. Na het verlies van Bob boden de Groesbekenaren opnieuw remise aan op Bart’s bord (dus 4-4) en nu was voor ons natuurlijk wel de tijd gekomen om het aan te nemen. Volgens mij had zwart zonder veel risico nog wel even kunnen doorproberen nu.

Besluit: uiteindelijk toch een terechte 4-4. Na vele remises en een winstpartij toch een spannend einde waarbij het voor ons ook nog had kunnen misgaan. Met 8 matchpunten zijn we bijna zeker beveiligd tegen degradatie (maar promotie is ook wel ver weg).

Uitslag

PION Groesbeek		2035 - Voerendaal 2	 2021	4 – 4
1. W. Molenkamp		2138 - Bob Merx		 2137	1 – 0
2. Luc de Ruijter	2207 - Luc Zimmermann 	 2092	½ - ½ 
3. Leo Wijnhoven	2148 - Marcel Winkels 	 2045	½ - ½ 
4. Theo Wijnhoven	2090 - Marco Starmans 	 2025	½ - ½ 
5. J. Fleuren		2077 - Roger Hünen 	 2040	½ - ½
6. Olav Schoonenberg	1931 - Ruud Lemmers 	 2012	0 – 1
7. Pieter Thissen	1918 - Bart van der Zwet 1868	½ - ½ 
8. Jo de Valk		1771 - Igor Heinen       1948	½ - ½ 

Luc Zimmermann