Voerendaal 2 – Reuver-Tegelen Combinatie

Na de gebruikelijke opwarming in de Koffiemueehle (weer een nieuwe poging om de naam correct te spellen) (voor de goede orde, dat is hem niet gelukt: Koffiemueele is de juiste spelling; redactie) stond ons (samen met de tegenstander) een onaangename verrassing te wachten: de Borenburg was gesloten! Na een aantal telefoontjes hadden we uiteindelijk het speellokaal en een beperkt assortiment aan warme drank tot onze beschikking en konden we (later dan gepland) beginnen met de wedstrijd. Gelukkig hadden we een begripvolle tegenstander, die niet moeilijk deed over de situatie.

De sportieve start was evenmin veelbelovend. Een grieperige Frank (w,6) was niet in staat om zich te concentreren en kwam al snel terecht in een verloren eindspel. De “gelijkmaker” werd geproduceerd door Bob (1,z). Hij won een pion in de opening en kreeg ontwikkelingsvoorsprong. Zijn tegenstander probeerde het spel nog te compliceren met het oog op de zwarte koning op f7, maar het was uiteindelijk de witte koning die in moeilijkheden kwam.

Igor (w,2) bereikte niet echt veel na de opening, maar een slechte zet (f2-f3) bracht hem zelfs lichtelijk in moeilijkheden. Zwart dacht echter een “onderste-rij-combinatie” te hebben en offerde een stuk. De combinatie was echter niet sluitend en Igor bleef gewoon een stuk voor.

Bij Frans (7,z) kwam een bekend type stelling (voor Frans) op het bord. Hij was echter zo bezig met zijn damevleugel, dat een zwartveldige witte loper hinderlijk werd op de koningsvleugel. Zwart besloot de problemen op te lossen op zijn “Frank-van-Rijsbergens” door een toren te offeren, maar dat kon zijn stelling niet verdragen.

Mochten er nog clubgenoten twijfelen aan de aanwezigheid van Roy (8,w) in het tweede team (“te vroeg”), dan mogen deze bedenkingen nu wel de prullenbak in. Tijdens het middenspel speelde hij goed in op het gemis van de zwarte zwartveldige loper. Zijn tegenstander gebruikte zeeën van tijd en moest nog een zet of 20 in 1 minuut uitvoeren. Dat haalt zelfs Rob Merx niet! Zo haalde Roy al zijn tweede volle punt van het seizoen!

Bij Tom (3,z) kwam er een gecompliceerd middenspel op het bord, waarin het evenwicht lang werd bewaard. Zo rond de 30e zet won Tom een pion, maar de witspeler wist, ondanks zijn tijdnood, zijn pion terug te winnen en af te ruilen naar een eindspel met lopers van ongelijke kleur. Bij zijn thuisanalyse heeft Tom inmiddels een verbetering van zijn spel voor de 40e zet gevonden.

De kersverse Limburgs kampioen 2e klasse John (5,z) had een zware partij, waarin wit lang rocheerde en zwart kort. De strubbelingen resulteerden in een moeilijk toreneindspel, dat wel beter voor wit was. Zwart speelde echter veel actiever met zijn toren (belangrijk in een toreneindspel) dan zijn tegenstander, waardoor hij de eerste promotiedreiging op het bord kreeg. Hij maakte vervolgens de partij keurig af.

De langste partij van de dag was die van Bart (4,w), die zijn laatste externe partij had gewonnen in de KNSB-competitie in mei 2001. Dat was toen echter wel een spektakelstuk, dat je maar één keer in je leven speelt (2 dameoffers!) en waarmee Bart krediet heeft opgebouwd voor de rest van zijn schaakcarričre (en daar ook gretig gebruik van maakt)! Deze keer was het allemaal een stuk rustiger. Wit offerde een pion met de bedoeling die later op te halen. Net toen hij de open c-lijn wilde gaan domineren, overzag hij een alleraardigste paardzet van zijn tegenstander, waardoor deze het initiatief en de betere stelling (en de c-lijn) kreeg. Er bleef voor wit niets anders over dan kiepen. Zwart moet ergens een winst hebben gemist, maar er werd uiteindelijk afgeruild naar een remise-eindspel met lopers van ongelijke kleur.

Door deze 5-3-overwinning blijven we op 1 punt van koploper Venlo 2. We moeten echter niet vergeten, dat het links en rechts meezat (partijen van Igor, John en Bart). Onze volgende tegenstander DJC 2 (op 12 januari 2003) is een echte graadmeter, die aangeeft, of we om het kampioenschap mee gaan spelen.

Bob Merx