|
|
Donderdag 9 januari: Koud weer, koud schaken in Reuver
Zeven uur in de vrieskoude avond hebben we (Bert S., Bob M. en Igor) bij onze webmaster afgesproken. De missie luidt: winnen in Reuver om door te komen in de KO-bekercompetitie. Ik had in deze opgave geen hard hoofd. Het gevoel bekroop me rap dat mijn teamgenoten er ook zo over dachten. Overmoed, arrogantie, zelfoverschatting, gebrek aan werkelijkheidszin? Joost mag het weten.
Eenmaal aangekomen, en de grijsgedraaide Phil Collins achter ons gelaten, arriveerden we bij café Karé. Achterdoor werden we verwelkomd in een achterafzaaltje. De geur deed me herinneren aan al die studentenhuizen die ik ooit heb bezocht. Zeg maar dat Bart zich hier aardig thuis zal voelen! Om een beeld te schetsen. Toen we eenmaal onze plaatsjes hadden gevonden, konden de stukken in beweging komen. De opstelling zag er als volgt uit:
| Reuver | - | Voerendaal
|
|---|
| | | Bob Merx
| | | | Ruud Lemmers
| | | | Igor Heinen
| | | | Bert Smeets
|
Ik zat erbij alsof me niets kon overkomen, dus ik koos tegen beter weten in voor een dubieuze zelfbedachte variant in de opening. Omdat de tegenstander mij geen doodsteek gaf, kwam mijn openingsidee later in het spel goed tot zijn recht. Helaas ging ik toen wat laconieker spelen (moe, pils en niet tevreden over mijn opening). Hierdoor kwam ik positioneel slechter te staan. Maar omdat mijn tegenstander geleerd had dat ongelijke lopers (altijd) remise is, kwam zijn aanbod net op tijd! 0.5 – 0.5.
Van de partij van Bert heb ik niet alles gezien. Maar gelukkig weet hij (met zwart!) wél een opening te behandelen. Achteraf twijfelde Bert nog eraan of hij wel de juiste volgorde van zetten heeft gekozen. Maar goed, aan het eindspelniveau van zijn tegenstander te zien, zal hij de mogelijke afstraffing niet gevonden hebben. Want nadat Bert zijn tijdnoodfase goed doorkwam vergaloppeerde het paard van zijn tegenstander zich behoorlijk: 0.5 – 1.5.
Dit is een tussenstand om niet gerust op te zijn. Want Ruud was me een partij aan het knoeien. Hij deed dat bijna net zo goed als ik. Deze partij heb ik gevolgd, maar me niet in verdiept, want het deed me pijn aan de ogen. Tussentijds ingecalculeerd en uitgekomen: 1.5 – 1.5.
Nu is het lot in handen van onze betrouwbare Bob. Hij moet winnen, want remiseren betekent dat Reuver door is. Aanvankelijk dacht ik dat de tegenstander van Bob zijn zwarte stukken goed opstelde, maar waarvoor? Om ze meteen weer allemaal naar de 7de en 8ste rij te delegeren als Bob vrolijk plannetje na plannetje uitvoert. In de nabespreking vertelde de tegenstander nog aan Bob dat hij niet echt slechter stond na zijn kwaliteit(s)verlies. Waarop de vermoeide Igor antwoordde dat ze in de externe competitie nog altijd revanche op ons kunnen nemen. Noot: de laatste ronde externe competitie hadden we tegen Reuver-Tegelen Combinatie gespeeld en had ik van deze persoon gewonnen. Excuses, maar goed: 1.5 – 2.5!
Deze uitslag is gezien het spelbeeld van Ruud en Igor niet om over naar huis te schrijven. Dus zijn we maar weer snel naar huis gereden. De hint op de heenreis over Phil Collins werd pas later (ter hoogte van Geleen) opgepikt. De ‘lacherige’ uitslag, S. Crow, -11 graden buiten en de gezellige sfeer in een warme auto hebben mijn avond goed gemaakt! Het gevoel bekroop me dat mijn teamgenoten er ook zo over dachten.
Igor
|
|