Arx 1 – Voerendaal 2

Na het gelijkspel tegen onze vrienden uit Noorbeek wachtte ons in de tweede ronde op 24 november de uitwedstrijd in Arcen tegen Arx 1. Vorig seizoen werd tegen dit team nipt verloren met 7 spelers (waaronder 2 jeugdige invallers), een resultaat, dat we ons deze keer niet konden veroorloven. Van de 9 spelers was het deze keer Igor, die wegens toneelverplichtingen zou uitvallen. Daar zou nog wegens de doop van een nichtje John bijkomen, maar onze super sub en webmaster Ruud was bereid om na zijn succesvolle invalbeurt in de KNSB zijn kunsten te vertonen in de Promotieklasse.

Aan de voorbereiding zou het deze keer niet liggen, mochten we onverhoopt verliezen in Noord-Limburg. Daar waar ik in de verslagen van het eerste team alleen maar positieve verhalen lees over hun ontbijten, daar kan ik niet anders dan lovend zijn over wat ons bij Jeanneke en Bert om half 11 te wachten stond: diverse soorten brood, vlees en kaas, 2 soorten pannenkoeken, chocomel, jus d’orange. Had het eerste team op zaterdagochtend ook maar in Klimmen ontbeten, dan hadden ze beslist gewonnen van De Wolstad!

Even na half 12 werd koers gezet richting Arcen. Ruud zou rechtstreeks vanuit Utrecht (later bleek vanuit Venray) naar het speellokaal rijden. Om vijf voor 1 kwamen we aan in het redelijk gemakkelijk te vinden café Rayer in de Kerkstraat, waar tegelijkertijd de wedstrijd Arx 2 – Bergen 1 zou worden gespeeld.

Het eerste volle punt liet niet lang op zich wachten. De teamleider (2,z) kreeg met zwart na de opening al snel een betere stelling, waarna een foutieve opmars van de witte b-pion een ondergang in 19 zetten tot gevolg had. Daarna zou het nog een tijd duren, voordat er verdere beslissingen zouden vallen. Ondertussen zorgde de lokale harmonie op weg naar de inhuldiging van Sinterklaas (die had een druk programma dat weekend, want hij schijnt op meerdere plaatsen te zijn gesignaleerd!) voor een aardige afleiding.

Frank (7,w) zag inmiddels zijn initiatief na een pionoffer in zijn lijfopening een beetje verwateren, maar er kwam opeens een moment (na diverse remise-aanboden over en weer), dat beide spelers niet goed zagen hoe ze verder moesten en er werd dan ook tot remise besloten.

Bert (z,6) had in zijn voorbereiding partijen van Keres bekeken en werd aangetrokken door een idee, dat hij meteen in praktijk kon brengen. Of het aan deze voorbereiding lag, weet ik niet, maar in het middenspel kwam hij een gezonde pion voor met ook nog eens een ruimtevoordeel. Ondanks wederzijdse tijdnood wist hij tenslotte het stellingvoordeel te verzilveren.

De vorige keer hield hij op bord 1 remise, nu was Bart (4,z) enkele borden gezakt om te proberen het volle punt binnen te halen. In de opening maakte hij echter een fout, waarna de witspeler (broer van een ex-voetbalinternational) middels een offer de jacht op Bart’s koning inzette. De zwarte damevleugel, die de hele partij niet volledig werd ontwikkeld, rechtvaardigde de actie van wit. Toen zwart ook nog in hevige tijdnood kwam, was de uitkomst van de partij duidelijk.

Roy (z,8) stormde al snel met zijn pionnen op de koningsvleugel naar voren, ook al hadden beide spelers hun koning in het midden laten staan. Wit probeerde intussen vorderingen te maken op de damevleugel met zijn lichte stukken, maar dat liep in eerste instantie verkeerd af, aangezien zwart een centrumpion won. De verwikkelingen, die daarna volgden, kon ik niet helemaal volgen, maar ik kan me nog een moment herinneren, dat wit kon afwikkelen naar een gewonnen eindspel met een doorlopende a-pion, maar dat deed hij gelukkig niet. Sterker nog, hij overzag opeens een promotiedreiging van de zwarte f-pion. Het eerste volle punt voor Roy, die het 2 klassen hoger dan vorig seizoen natuurlijk moeilijk heeft, maar deze overwinning geeft de burger moed! De super sub Ruud (1,w) wist, zoals wel vaker met deze opening (sorry Ruud!), niet veel te bereiken (het grote nieuws is echter, dat Ruud onder begeleiding van Tom Bus aan een nieuw openingsrepertoire met wit gaat werken!). Hij manoeuvreerde een beetje op de damevleugel en op de koningsvleugel, maar het resultaat was, dat hij in grote tijdnood kwam. Toen er ook nog een aantal stukken ongelukkig kwam te staan, ging er een kwaliteit verloren. Het eindspel was daarna verloren.

Met nog 2 partijen aan de gang was de stand 2½-3½. Op beide borden waren moeilijke eindspelen aan de gang. Tom (3,w) had na de opening niet veel bereikt en moest steeds oppassen voor zwarte matdreigingen. Alle lichte stukken werden geruild, waarna Tom na de 40e zet in gedachten verzonk. Hij koos voor een interessant plan, waarop zwart foutief antwoordde. Opeens bleek de zwarte koning in een matnet te zijn beland. Zo hadden we de 2 matchpunten binnen.

Van de partij van Frans (5,w), die nu van de druk bevrijd was, heb ik eigenlijk niet zo veel gezien. Ik kan mij alleen een interessant openingsgevecht en een toreneindspel (ik weet het, ik heb een heel middenspel gemist) herinneren. In dit eindespel miste Frans een torenmanoeuvre, dat waarschijnlijk de remise zou hebben opgeleverd. Nu kwam hij een aantal tempi te kort om in een pionnenrace zijn pion aan de overkant te helpen.

Als ik zo tijdens het maken van dit verslag (tijdens de wedstrijd had ik dit gevoel niet echt) de wedstrijd nog eens recapituleer, mogen we eigenlijk wel blij zijn met de 4½-3½-overwinning! En dan kijk ik met name naar de partijen van Tom en Roy. In ieder geval was de gezelligheid na afloop bij de lokale pizzeria/shoarmazaak er niet minder om. Onderwerpen, die de revue passeerden (zover ik mij kan herinneren), waren o.a. “Rwajeren”, de baard van Sinterklaas (en die van Frans) en Eskimo-vrouwen/herensokken!

Bob Merx