Worst

Onlangs zag ik op tv een uitzending van "Andere Tijden" (VPRO, Nederland 3). Een alleraardigst programma. Deze keer ging de uitzending over de supportersrellen bij de wedstrijd FC Den Haag - Ajax en de nasleep daarvan.

Even in het kort: 1987. Het Zuiderpark te Den Haag. Ajax supporters worden geprovoceerd. Vuurwerk, rookbommen en stenen, alle van het kleinere soort, vliegen het veld op. Een drankkraam wordt overvallen en geplunderd. Bekers, flessen en kratten, allen leeg, vinden ook de weg naar het veld. Daarna volgt allerlei etenswaar. De druppel die de emmer doet overlopen zijn de worsten die de scheidsrechter om de oren vliegen. Hij (van Ettekoven) staakt de wedstrijd. Vanuit het buffervak grijpt de ME hardhandig in.

Na dit incident volgen de nodige discussies. Hieruit kristalliseert een typisch Nederlandse oplossing: selecteer uit de supportersgroepen een aantal notoire relschoppers. Trek ze een oranje (of geel) vest aan. Noem ze stewards. En de opgewonden aanhang wordt tot bedaren gebracht. Verdeel en heers. Het werkt. Echt!

Velen zullen denken "wat heeft dit met schaken te maken?". Nu is onlangs in Bled de 35e olympiade gespeeld. Op een persconferentie aldaar zei Kasparov: "We don’t fight anymore against the FIDE". Verbazingwekkend!

Nu ken ik Kasparov al wat langer. Stormachtig wereldkampioen geworden. Flink tegen de gevestigde orde aangetrapt. Met modder naar de FIDE (en voorzitter Campomanes) gegooid. De nodige vijanden gemaakt. Culminerend in de oprichting van de PCA in 1993. Dus, lekker veel relletjes schoppend heeft hij zich een weg gebaand door de schaakwereld. Een echte hooligan! Dit liet de FIDE (lees Campomanes) niet op zich zitten en ze dwarsboomde hem waar ze maar kon. Het deerde hem allemaal niet. Hij was tóch de koning in zijn schaakkoninkrijk.

Maar de laatste jaren is hij voorbijgestreefd door de jonge garde. Zijn koninkrijk ligt te grabbel. Hij heeft veldslagen gewonnen. Campomanes is verslagen. Maar de een zijn dood is de ander zijn brood. Campomanes' opvolger, Ilyumzhinov is nog een graadje erger. En hij heeft de oorlog wel gewonnen. Kasparov wordt moe. Kasparov wordt oud. De jarenlange strijd heeft hem getekend. Hij heeft het opgegeven. Hij heeft de PCA opgegeven. Daarom zegt hij: "We don’t fight anymore". Weliswaar gezegd in koninklijk meervoud, maar zijn koninkrijk is hij kwijt. Alles is bezegeld met het "verdrag van Praag". De Praagse herfst!?

Ik zie die persconferentie helemaal voor me. Ilyumzhinov komt breed grijnzend de zaal binnen. Achter hem aan strompelt Kasparov. Aangekomen bij de microfoon legt Ilyumzhinov zijn arm om de kleinere Kasparov en fluistert in zijn oor: "show them Garry, show them". Kasparov loopt naar de microfoon en zegt: "We don’t fight anymore". Hij kijkt even om naar Ilyumzhinov. Deze maakt een gebaar, waarop Garry zijn colbert uittrekt en iedereen ziet... dat hij een oranje vest aan heeft waar achterop in witte letters staat: STEWARD! Wat hier zo erg aan is, is dat Kasparov dit uit vrije wil heeft gedaan. De hansworst!

Marco, 20-11-2002