Ik had nog een column in de kast liggen en opgevist, getiteld:

Nieuwe buiken!

Als het voorjaar eraan komt dan begint het te kriebelen, zegt men. Wellicht nieuwe energie, nieuwe kansen, nieuwe idealen en nieuwe hoop op die ene schone onbereikbare. In de (onder-)buik van schaakvereniging Voerendaal kriebelt het momenteel ook, eufemistisch uitgedrukt. Want krijgt zij te maken met een nieuwe locatie een nieuwe interne competitie, een nieuwe externe competitie, een nieuw bestuur en wederom nieuwe leden?

De vraag is van al deze veranderingen wat de Voerendaalse buik kan verteren en liefst nog op een prettige manier, met een glaasje Water erbij, een Elsje, een Grimbergen, een Malt, een (Chinese) Thee of gewoon een ‘ordinair’ Pilsje. En natuurlijk worden alle clichés uit de kast gehaald, om er maar een paar te noemen:

Ieder voor zich en God voor ons alle?
Een goede relatie is een kwestie van geven en nemen.
Een nieuwe weg van 1000 mijl begint met één enkele stap.
Stilstand is achteruitgang.
Een verloren gevecht betekent soms een overwinning.

En wie zegt dat clichés en vooroordelen niet waar zijn?
Laten we met onze aanstaande nieuwe buiken niet draaikonten!

Igor

P.S.: is dit een typisch geval van mosterd na de maaltijd?