Kritiek (!)

Kritiek achteraf is makkelijk, vaak ook goedkoop. Maar omdat het eerste team zich graag in een kritieke toestand manoeuvreert, wil ik me deze kans zeker niet laten ontgaan. Je hart luchten doet dan ook goed. Als eerste wil ik stellig zeggen dat ik de gruwelijke teringhekel begin te krijgen aan het woordje Foei. En vooral als dit woord zonodig bekrachtigd moet worden middels een uitroepteken. Hoor nu zelf: Foei(!) Voerendaal 1, jullie hebben verloren, dat mag niet, jullie hebben niet je best gedaan, foei. We hebben het toch niet tegen een hond of een ongehoorzaam kindje die tot de orde moet worden geroepen. Het heeft mij te veel weg van dat misselijkmakende, uit de polder getrokken opgestoken vingertje. Maar goed, als je al wat langer in Rotterdam woont, dan wordt men er misschien gevoeliger voor.

Ten tweede wil ik iets luchten over een ‘klein’ incidentje inzake gastheerschap. Nu ik heb vernomen van mijn co-columnist dat internet een krachtig medium is (geen punt van kritiek), zal ik proberen op mijn eigen tactische wijze hierover mijn kritiek te uiten. Het komt op het volgende neer. Wat doet u precies, als u thuis mensen op bezoek heeft die net iets langer blijven dan de bedoeling is? Inderdaad, u wringt zich in allerlei vriendelijke bochten om de toch aardige bezoekers te verwissen van het feit dat je nog andere plannen hebt. Nu denkt niet iedereen hetzelfde hierover. En dat is jammer, want misschien komen die bezoekers dan niet meer terug...

We doen het volgende keer toch beter hè, tegen die Kruikenzeikers!

Igor