Ingezonden brief naar Limburgs Dagblad

In november stuurde Tom Bus een ingezonden brief naar het Limburgs Dagblad. De aanleiding daarvoor was een artikel in die krant van Peter van Duyl. Hieronder kun je de brief van Tom nog eens nalezen, zoals die werd gepubliceerd. Daarna volgt de publicatieprimeur van de ongecensureerde versie!

Versie, zoals in het Limburgs Dagblad

Schaamteloos

Maandagochtend 18 november wordt mijn aandacht getrokken door de kop ‘Voetbal als een schaakpartij’. Daar ik zelf veel in de schaakwereld verkeer, lees ik vol verwachting het artikel van Peter van Duyl. Mijn verwachtingen zijn echter iets te hoog gespannen. Hij beschrijft namelijk de wedstrijd Deportivo-Barcelona als een doodsaaie topper. Verder in zijn artikel schrijft hij: “Omdat Depor-trainer Xavier (…) ontaardde de topper in een schaamteloze schaakpartij.” Het stuit mij zeer tegen mijn schakershart als een redacteur de ene sport (het schaken) denigreert om de andere sport (het voetbal) te beschrijven. Wanneer de schrijver zich de moeite had genomen om zich meer in het spel te verdiepen dan waren koppen meer doordacht. Een schaakpartij kan inderdaad saai zijn, maar er zijn gelukkig ook zeer spannende en mooie partijen. Ik ben benieuwd naar zijn volgende ‘kop’.
Bron: Het Limburgs Dagblad, woensdag 27 november 2002

Ongecensureerde versie

Geachte redactie,

Ik wil gaarne reageren op een artikel van maandag 18 november geschreven door Peter van Duyl.

Maandagochtend 18 november wordt mijn aandacht getrokken door de kop van een artikel “Voetbal als een schaakpartij”.
Daar ik zelf veel in de schaakwereld verkeer, lees ik vol verwachting het artikel van Peter van Duyl. Mijn verwachtingen zijn echter iets te hoog gespannen. Hij beschrijft namelijk de wedstrijd Deportivo-Barcelona als een doodsaaie topper. Verder in zijn artikel schrijft hij:”Omdat Depor-trainer Xavier…….…ontaardde de topper in een schaamteloze schaakpartij”.

Het stuit mij zeer tegen mijn schakershart wanneer een zich zelf respecterende “sportredacteur” de ene sport (het schaken) denigreert om de andere sport (het voetbal) te beschrijven. Waarschijnlijk heeft de kleine Peter van Duyl op een regenachtige zondag de stoute schoenen aangedaan. Hij heeft op school gehoord dat schaken een spel voor intelligente mensen is. Derhalve nodigt hij zijn demente grootvader uit om het edele spel te bedrijven. Hoewel opa bijna niets meer ziet, weet hij de overmoedige jongeling mat te zetten. Petertje barst in huilen uit. Nog nasnikkend wijst hij de revanchepartij van de hand met de woorden:”Schaken is oersaai! Ik word later toch een bekende schrijver!”

Wanneer de schrijver zich de moeite had genomen om zich meer in het spel te verdiepen dan waren zijn “titels” meer doordacht. Een schaakpartij kan inderdaad saai zijn. Het verschil met voetbal is dat de spelers dan ook meteen stoppen en niet 1,5 uur hun toeschouwers vervelen. Er bestaan gelukkig ook zeer spannende en mooie partijen waar de spelers en de toeschouwers met volle teugen van hebben kunnen genieten.

Dat de heer van Duyl een schaakpartij associeert met schaamteloos bevestigt mijn twijfels over de verstandelijke vermogens van deze schrijver. Volgens van Duyl moet een voetbalwedstrijd spannend, sensationeel en schaamtevol zijn.

Ik denk hierbij aan de doorgezaagde doelpalen bij ADO/Den Haag; het brilletje van Jopie van Daele; het hotelincident met de Oranjeselectie; de ingestorte tribune in België; de rooskleurige financiële toestanden van de verenigingen; de lama’s Völler en Rijkaard; het handje van Maradona; het schot hagel van Maradona. En zo kan ik wel doorgaan.
Ik ben benieuwd naar zijn volgende “kop”.

Met vriendelijke groet,

T.G. Bus