Interklub verslagen Eisden

Net over de grens spelen een aantal Voerendalers regelmatig mee in de 2e Belgische afdeling bij het team (of zoals de Belgen meestal zeggen: de ploeg) van Eisden.

Hieronder volgen de verslagen, die Luc Palmans maakte van de eerste 6 ronden. Het is (nog) een enigszins verminkt formaat. Dit komt door een automatische Word => HTML conversie en het verwijderen van de "Voerendaalse" partijen. De openingen, die we spelen, houd ik nog liever een beetje geheim. Later zal de tekst nog wat worden opgemaakt en zullen de partijen naspeelbaar worden. Bovendien worden de Voerendaalse partijen, zonder opening, weer toegevoegd.

Luc: bedankt voor de kopij.


Charleroi-Eisden

De nationale interclubs begonnen dit jaar op een mistige zondagmiddag. We trokken we naar Charleroi en het lokaal - een klein gebouw met een ruime speelzaal en een analyse- annex drankzaal - van de plaatselijke Koninklijke bereikten we vlot.

Charleroi is op papier één van de sterkste teams in deze afdeling. Op het eerste bord hebben ze de Franse IM Nicolas Eliet. De volgende topborden worden ingenomen door de Belgische subtoppers Fabrice Wantiez en Bruno Laurent. En verder beschikken ze over sterke experts zoals Eric Denayer, Claudio Piacentini, Romanelli en Lanneau. Een 4-4 zou schitterend zijn; een 5-3 nederlaag leek aanvaardbaar.

Bij aankomst wachtte ons een pijnlijke verrassing. Blijkbaar waren de Karolingers tuk op een promotie naar eerste., en ze hadden zich flink versterkt. Op het tweede bord speelde de Franse FIDE-meester Gournet. En verder hadden Metioui (CREB) en Verspecht (vroeger Waver; de laatste jaren Ludisan) hun rangen versterkt. Romanelli en Lanneau mochten hun vertier in de tweede ploeg gaan zoeken.

Nu leek me een 5-3 nederlaag zeer aanvaardbaar. Immers, als je niet oppast heb je zo’n wedstrijd voordat je het weet met 7-1 verloren.

Op alle borden werd hard gevochten, en de enige partij die in remise zou eindigen, was net de partij die het langste duurde.

Charleroi nam een snelle voorsprong nadat invaller Gerard Bischoff zich op enkele tactische manoeuvres van Bruno Laurent verkeek. Maar de bordjes werden snel rechtgezet. Metiou verbruikte zeeën van tijd tegen Freddy Cleuren om… Ja, om wat eigenlijk?

Freddy Cleuren – M. Metiou

Italiaans

1.e4 e5 2.Lc4 Lc5 3.Pc3 Pf6 4.d3 h6 5.f4 d6 6.Pf3 Lg4 7.fxe5 Lxf3 8.Dxf3 dxe5

9.Tf1! (Het begin van een uitstekend plan om de druk te handhaven. Hier had zwart al meer dan anderhalf uur nagedacht.) 9…Pbd7 10.Pd5 Le7 11.Ld2 c6 12.Pe3 b5 13.Lb3 Pc5 14.Pf5 Pxb3 15.axb3 Tg8 16.g3 b4 17.Pxe7 Dxe7 18.Lxh6! (Eindelijk. In deze verloren stelling had zwart nauwelijks nog één of twee minuten op de klok. Freddy werkt de karwei vakkundig af.) 18…gxh6 19.Dxf6 Dxf6 20.Txf6 Tg6 21.Txg6 fxg6 22.Ta5 Kd7 23.Txe5 a5 24.h4 a4 25.bxa4 Txa4 26.b3 Ta1+ 27.Ke2 Tc1 28.Tc5 Kd6 29.d4 Tg1 30.Kf2 Td1 31.e5+ Kd7 32.Tc4 Td2+ 33.Kf3 Th2 34.Txb4 Txc2 35.Tb7+ Ke6 36.Tg7 Kf5 37.g4+ Ke6 38.Txg6+ Kd5 1–0

Het tijdverbruik van zwart bepaalde natuurlijk in grote mate het verloop van de partij, maar verder valt er totaal niets af te dingen op het spel van Freddy. Het is zeker één van z’n beste overwinningen die ik hem ooit heb zien spelen.

Eén punt was al binnen, en tot grote vreugde van Ed Vos begon z’n tegenstander aan een wilde, maar zeer dubieuze aanval.

Fabrice Wantiez – Ed Vos

PARTIJ VOLGT LATER!

0–1

Ruud Lemmers, Ronny Willen en ikzelf beleefden die middag niet veel vreugde aan onze partijen. Op de één of andere manier belandden we in moeilijke stellingen, en konden slechts gelaten de slagkracht van de tegenstanders ondergaan.

Dit bracht de tussenstand op 4-2. Na de eerste tijdscontrole werd dat al snel 5-2. Robby Mocsnik had een optisch aardige stelling, maar dan raakte hij helemaal de kluts kwijt.

Robby Mocsnik – Thierry Verspecht

Pirc

1.e4 d6 2.d4 Pf6 3.Pc3 g6 4.f4 Lg7 5.Pf3 c5 6.Lb5+ Ld7 7.Lxd7+ Dxd7 8.dxc5 dxc5 9.Dxd7+ Pfxd7 10.Pd5 Pa6 11.c3 Tc8 12.0–0 e6 13.Pe3 0–0 14.a4 Pdb8 15.Pc4 Tfd8 16.Le3 Pc6 17.Tfd1 Lf8 18.Kf2 Pc7 19.Ke2 f5 20.e5 b6 21.g3 h6 22.Txd8 Txd8 23.a5 b5 24.Pd6 c4 25.Pd4 Pxd4+ 26.Lxd4 a6 27.Lb6 Td7 28.Td1 Pd5 29.Lc5 g5 30.Kf3 Lg7

(Enkele dagen later liet Robby me zien hoe hij het wel had moeten doen. Hier, of misschien al iets eerder, had Robby met 31.Txd5! exd5 32.Pxf5 kunnen toeslaan. Zwart komt in een uiterst passieve stelling terecht, terwijl de twee witte verbonden vrijpionnen in het centrum rustig naar voren lopen. We hebben deze variant urenlang geanalyseerd. Met heel veel verbeeldingskracht kan zwart in bepaalde varianten –meestal gebaseerd op tegenspel met Tb8 en b5-b4- nog vechten, maar in de praktijk lijkt me deze stelling nauwelijks houdbaar voor zwart.) 31.Ld4? Kh7 32.Ta1 Kg6 33.Pc8 Td8 34.Pb6 Pb4! 35.Lc5 Pd3 36.La3 h5 37.Tb1 Lh6 38.Ld6 gxf4 39.b3 cxb3 40.Txb3 fxg3 41.hxg3 Pe1+ 42.Ke2 Pc2 43.Txb5 axb5 44.a6 Le3 45.Lc7 Td2+ 46.Kf1 Tf2+ 47.Kg1 Pe1 48.a7 Pf3+ 49.Kh1 Th2# 0–1

Zo bleef nog alleen de partij op het eerste bord over. Het was een ingewikkelde manoeuvreerpartij die z’n hoogtepunt net na de eerste tijdscontrole kreeg.

Nicoals Eliet – Patrick Driessens

PARTIJ VOLGT LATER!

½–½

Daarmee verloren we de match met 5½-2½. Zware cijfers? Niet echt. Als Charleroi echt voor de titel gaat, dan zullen onze kandidaat-degradanten het tegen hen niet veel beter doen.

 

Eisden – Desperado

De Leuvense Desperado’s eindigden vorig jaar nog derde in deze afdeling, maar in het tussenseizoen verloren ze hun drie topborden. Serge Vanderwaeren keerde terug naar Dworp, z’n club van herkomst. De Nederlander Luuk van Kooten was blijkbaar in Leuven uitgestudeerd, en ook hij keerde terug naar z’n heimat. Tenslotte was er de spijtige dood van z’n landgenoot Johan Borst. Deze sympathieke jongeman overleed slechts enkele dagen voor de wedstrijd tegen Eisden. Hij woonde en werkte in Leuven, en was al jarenlang lid van de Desperado’s.

Sommige spelers hadden blijkbaar niet veel zin meer om in deze omstandigheden te spelen, en er kwamen enkele snelle remisevoorstellen. Op de drie topborden hadden we overwicht qua elo, maar na weinig strijd werd vlot remise gegeven. Op de onderste borden ging het er wel hard aan toe.

Raf Hoogstijns rekende in het vierde uur af met invaller Rob Merx (Rob verving z’n tweelingbroer Bob die met gescheurde kruisbanden thuis in het gips lag). Ronny Willen leek op de overwinning af te stevenen, maar plots moest hij in een toreneindspel voor remise vechten.

Ronny Willen – Romain Slootmaekers

Pirc

1.e4 d6 2.d4 Pf6 3.Pc3 g6 4.Lc4 Pc6 5.Le3 Lg7 6.f3 e5 7.Pge2 exd4 8.Pxd4 0–0 9.Dd2 Te8 10.0–0–0 Pe5 11.Lb3 a6 12.a3 b5 13.h4 Tb8 14.f4 c5 15.fxe5 cxd4 16.exf6 dxc3 17.Dxd6 cxb2+ 18.Kb1 Dxd6 19.Txd6 Lf8 20.Td4 Lxa3 21.h5 Le6 22.Lxe6 Txe6 23.hxg6 Txf6 24.gxh7+ Kg7 25.Td7 Th8 26.Ld4 Kg6

(Hier kan wit eenvoudig winnen met 27.Lxf6 Kxf6 28.Tf1 Kg6 29.Tfxf7, maar Ronny dacht dat het nog mooier kon.) 27.Th6+ Kxh6 28.Lxf6 Txh7 (Dit had hij niet gezien; hij had alleen 28…Kxh7 gezien. Het resterend eindspel is misschien zelfs verloren woor wit.) 29.Lxb2 Lxb2 30.Kxb2 Kg5 31.Ta7 Kf4 32.Txa6 Kxe4 33.Tf6 Tg7 34.Kb3 Ke5 35.Tf2 f5 36.Kb4 Tb7 37.c3 Ke4 38.Te2+ Kd3 39.Te5 f4 40.Te6 Tg7 41.Tf6 Txg2 42.Txf4 Tb2+ 43.Ka3 Tb1 44.Ka2 Tc1 45.Tf3+ Ke4 46.Th3 Td1 ½–½

Hetzelfde verhaal komen we in m’n partij tegen.

Luc Palmans – Marc Weiler

Siciliaans

1.e4 c5 2.Pf3 e6 3.Pc3 Le7 4.d4 cxd4 5.Pxd4 Pc6 6.Le2 d6 7.0–0 Pf6 8.Le3 0–0 9.Kh1 a6 10.f4 Pxd4 11.Lxd4 b5 12.Lf3 Lb7 13.e5 Lxf3 14.Txf3 dxe5 15.fxe5 Pd7 16.Pe4 Dc7 17.Th3 Tfd8 18.Dh5

(De witte aanval ziet er schitterend uit, maar zwart verdedigt zich uitstekend.) 18…Pf8! 19.c3 Td5! (Pf8 houdt de belangrijkste dreigingen tegen en met Td5 wordt de tegenaanval ingezet. Waarschijnlijk had wit de aanval met Dg4 moeten beginnen, en niet met Dh5.) 20.Tf1 f6 21.Tg3 f5 22.Dh6 Pg6 23.Txg6 hxg6 24.Dxg6 Txe5 25.Pg5 Lxg5 26.Lxe5 Dxe5 27.Dxg5 De2 28.Dc1 Td8 29.Te1 Dd2 30.Kg1 Dxc1 31.Txc1 Td2 (De aanval is dood gelopen, en wit belandt in een uiterst obscuur toreneindspel.) 32.c4 bxc4 33.Txc4 Txb2 34.Tc6 Txa2 35.Txe6 Kh7 36.Tc6 g6 37.Td6 a5 38.Ta6 Kh6 39.h3 f4 40.Tf6 Kg5 41.Tf8 a4

42.h4+! (Een mooie poging om terug te vechten.) Kg4 43.Tf6 g5 44.hxg5 Kg3?! (Dit is te riskant. Na eenvoudig 44…Kxg5 kan zwart rustig verder werken. Ik denk dat het na de tekstzet remise is.) 45.Kf1 Tf2+ 46.Ke1 Txg2 47.g6 a3 48.g7 Kf3 49.Kf1 Txg7 50.Ta6 Te7 51.Txa3+ Te3 52.Ta8 Td3 53.Ta1 en in de uitvluggersfase ging ik in dit remise-eindspel nog in de fout. Toch was de overwinning van Marc verdiend, want hij had zich uitstekend verdedigd tegen m’n gevaarlijke aanval.

(0-1)

Net zoals een week voordien kwam er bij Robby Mocsnik niet uit wat er uit had moeten komen. De spelers werkten het pionneneindspel uiterst nonchalant af.

Dries Cuijpers – Robby Mocsnik

Damepion

1.d4 Pf6 2.Pf3 g6 3.Lg5 Lg7 4.Pbd2 d6 5.c3 0–0 6.e3 Pbd7 7.Lc4 c6 8.0–0 Dc7 9.h3 Te8 10.Te1 Pf8 11.Lh4 Le6 12.Ld3 c5 13.dxc5 Dxc5 14.Lxf6 exf6 15.Pd4 Ld7 16.P2f3 a6 17.Db3 Tab8 18.Lc4 Pe6 19.Pxe6 Lxe6 20.Lxe6 fxe6 21.Pd4 Kf7 22.a4 f5 23.Tac1 h6 24.e4 f4 25.Ted1 Te7 26.Db4 Lxd4 27.Dxd4 Dxd4 28.Txd4 Td7 29.Tcd1 Tbd8 30.e5 Ke7 31.exd6+ Txd6 32.Txd6 Txd6 33.Txd6 Kxd6 34.Kf1 Kd5 35.b3 e5 36.Ke2 g5?! (Hier had zeker 36…e4 moeten volgen.) 37.f3 h5 38.Kd3 a5 39.b4 b6 40.c4+ Kd6 41.c5+ Kc6 ½–½

In deze stelling werd remise gegeven na het nodige heen en weer gepraat.

M’n jarenlange ervaring bij Eisden heeft me geleerd om me tijdens een partij nooit (maar dan ook echt nooit) iets aan te trekken van de ideeën van Ed Vos, Ronny Willen, Domien Kuijpers en Luc Cornet. Niet dat hun ideeën slecht zouden zijn, maar het zenuwachtig heen en weer geloop van deze "Kampioenen van het paniekvoetbal" zou zelfs de meest onverstoorbaren knettergek maken. Na elke halve zet verandert hun oordeel van "glad gewonnen" naar "knalkapot" en rennen ze in paniek van het bord naar de toog en terug.

Het is vreemd dat Robby (die toch ook al meer dan twintig jaar bij Eisden schaakt) zich nog altijd laat vangen. Ik raad hem aan een volgende keer deze ordeverstoorders manu militari het lokaal buiten te gooien, en rustig en objectief naar de stelling op het bord te kijken.

In de slotstelling staat zwart waarschijnlijk gewonnen. Even doorspelen was dan ook aangewezen. Na afruil van de pionnen op de damevleugel kan zwart al onmiddellijk z’n meerderheid op de koningsvleugel uitbuiten. Bijvoorbeeld 42.cxb6 (42.b5+ Kxc5 43.Kc3 e4 wint eenvoudig voor zwart.) 42…axb4 43.Kc4 Kxb6 44.Kxb4 e4 45.fxe4 g4 en zwart wint. Zelfs onmiddellijk 43…e4 lijkt te winnen.

Freddy Cleuren zorgde voor het enige winstpunt van Eisden. Of moeten we niet beter zeggen: tegenstander Geerts zorgde voor het enige verliespunt van Desperado. Oordeel maar:

Wilfried Geerts – Freddy Cleuren

Frans

1.e4 e6 2.d4 d5 3.Pc3 Lb4 4.e5 c5 5.a3 La5 6.b4 cxb4?! (Dit is niet goed. De theorie gaat verder met 6…cxd4) 7.Pb5 bxa3+ (Beter is 7…Pc6 8.axb4 Lxb4+ 9.c3 Le7 10.La3 maar ook dan staat wit zeer mooi.) 8.c3 Lc7 9.Lxa3 Ld7 10.Dg4 Pe7 11.Dxg7 Tg8 12.Dxh7 Lxb5 13.Lxb5+ Pbc6 14.Lxe7 Kxe7 15.Lxc6 bxc6 16.Dh4+ Kd7 17.Dxd8+ Lxd8 (Een ruïne waar alleen archeologen wild van worden. De opening is een compleet fiasco voor zwart en wit kan nu rustig uitschuiven.) 18.g3 a5 19.Pe2 Tb8 20.0–0 Lc7 21.Pc1 c5 22.Pd3 c4 23.Pc5+ Kc6 24.Pa6 Tb5 25.f4 Lb6 26.f5 Tb3 27.fxe6 fxe6 28.Tf6 Te8 (Zwart heeft slechts één troef: z’n c-pion. Eenvoudig 38.Tf3 leek dan ook aan gewezen. Nu gaat het snel van kwaad naar erger.) 29.Pc5 Lxc5 30.dxc5 Kxc5 31.Txa5+ Kb6 32.Txd5 Txc3 33.Td6+ Kc5 34.Tfxe6 Tc1+ 35.Kg2 Tc2+ 36.Kh3 Txe6 37.Txe6 Kd5 38.Te8 c3 39.e6 Kd6 40.g4 Te2 41.Tc8 c2 42.Kg3 Kxe6 43.h4 Ke5 44.h5 Kd4 45.Kf4? (En hier gaat het helemaal fout.) Te4+ 46.Kg5 Te5+ 47.Kg6 Tc5 48.Txc5 Kxc5 49.h6 c1D 50.h7 Db2 51.g5 Dh8 52.Kh6 Kd6 53.g6 Df6 54.Kh5 Dg7 0–1

Als het schaamtegevoel nog niet bestond, dan zou het met deze partij uitgevonden zijn. Over de afloop van deze partij sprak men in Leuven weken later nog met afgrijzen.

Daarmee verloor Eisden nipt met 3½-4½. Op papier had er iets meer ingezeten, maar uiteindelijk is 3½ tegen een middenmoter nog geen drama.

 

Rochade Eupen II – Eisden I

Enkele jaren geleden, op een ogenblik dat het niet zo goed ging met de schaakcarrière van Ronny Willen, probeerde ik hem op te monteren: "Als je de elolijsten bekijkt, behoren wij eigenlijk tot de 10 à 15 % beste competitieschakers ter wereld. Dat valt niet zo op, omdat we meestal tegen spelers van ons niveau spelen, maar uiteindelijk winnen wij gemakkelijk tegen de grote meerderheid van de competitieschakers."

Zo had hij het nog nooit bekeken. En z’n moraal was weer wat opgekrikt.

Ik wil alleen maar zeggen dat op het niveau van de tweede afdeling het werken geblazen is: allemaal sterke spelers, voor elk half puntje moet er uren ingespannen gezwoegd worden. En geschenken worden nooit gegeven.

Geschenken worden nooit gegeven?

Kijk wat de spelers van Eisden de voorbije ronden klaarspeelden. Hier kunnen nog vele would be Sinterklazen en Kerstmannen lering uit trekken.

De nu volgende bladzijden moeten onder de norm "therapeutisch schrijven" gecatalogeerd worden, en ik raad lezers met een zwak hart aan niet alles in één ruk te verteren.

Alles begon nochtans zo mooi in het lokaal van Rochade Eupen. Hun eerste (kampioenen)ploeg versloeg een team van KGSRL Gent. Voor ons, Limburgers, mag niet onvermeld worden dat Johnny Schalkx grootmeester Luc Winants versloeg. Is dit werkelijk de eerste keer dat een Limburger een competitiepartij wint van een grootmeester?

Rochade Eupen is altijd een beetje tricky. Meestal spelen ze met vaste teams, maar in "tijden van cholera en oorlog" is snel een Manschaft van Duitse 2200-ers opgetrommeld. Gelukkig stelden ze tegen ons het niet al te sterke basisteam op. We mochten hopen op een kleine zege.

Een doodzieke Ed Vos strompelde naar het derde bord en vond gelukkig in Francis Wislez een gemakkelijke prooi om een snelle remise te maken. Naast hen, op bord 4, kwam Bob Merx (nog steeds met z’n gescheurde kruisbanden in het gips) met een kleine combinatie tot een eeuwig schaak. Een beetje later hielden Ronny Willen en z’n tegenstander het op een voorzichtige remise.

De stellingen van Patrick Driessens en Ruud Lemmers op de twee topborden waren moeilijk, maar Freddy Cleuren, Robby Mocsnik en ik gingen voor de volle pot. Een professionele ploegoverwinning leek in het verschiet.

Maar m’n geloof in de mensheid kreeg op die bewuste 19 november 2000, zo ongeveer rond half zes in de namiddag, een flinke deuk.

Freddy Cleuren – Ingrid Voigt

Frans [C00]

1.e4 e6 2.Lc4 (Neen, ik heb het niet over deze zet. Het wordt nog erger.) 2…d5 3.exd5 exd5 4.Lb3 Pf6 5.d3 Le6 6.Lg5 Le7 7.Pe2 h6 8.Lh4 Pbd7 9.Pd4 Lg4 10.f3 Lh5 11.0-0 0-0 12.Pf5 Te8 13.Te1 c6 14.d4 Lf8 15.Pd2 Lg6 16.Pe3 Db6 17.c3 c5 18.Pdf1 c4 19.La4 Da5? (Nog wakker? Freddy in ieder geval wel, maar z’n tegenstandster was al in slaap gedommeld.) 20.Lxf6! b5 (Wakker geschrokken kan ze de schade beperken tot pionverlies. "Freddy wint," fluisterde Ed Vos in m’n oren, maar het is nog een heel eind. Bovendien weet ik dat partijen van Freddy slechts eindigen als de laatste zet gespeeld is.) 21.Lxg7 Kxg7 22.Lc2 b4 23.Lxg6 fxg6 24.Dd2 Pf6 25.Pg3 Tab8 26.Pe2 Ld6 27.Pg4 Pxg4 28.fxg4 Dc7 29.h3 Te4 30.cxb4 Lxb4 31.Pc3

Daar is ‘m. Hier speelde zwart zonde boe of bah en met veel aplomb 31…Txd4? Tien jaar geleden zou Freddy een nanoseconde later de toren van het bord hebben gemept en luidop "Schach!" roepen. Ondertussen is hij volwassen geworden. Hij bleef even roerloos zitten (hij was een beetje verrast, leek me, maar wie zou dat niet zijn) noteerde dan de zet en overschouwde rustig de stelling. Professionalisme noemen we dat. Ronny Willen en ik keken mekaar begrijpend aan. Na enkele minuten ("Freddy, nu moet je het niet te gek maken", dacht ik nog) speelde hij 32.De2? In m’n fantasie zie ik me nog altijd van m’n stoel vallen. De zwartspeelster had ondertussen door aan welk drama ze was ontsnapt, maar bij Freddy kwam dat besef pas veel later. Na dit tactisch intermezzo kabbelde de partij geruisloos naar remise: 32…Lxc3 33.bxc3 Te4 34.Dd2 Dc5+ 35.Kh1 Tbe8 36.Txe4 Txe4 37.Tb1 Dc6 38.Df2 Dd7 39.Tb8 De7 40.Tb2 Te3 41.Df4 Te4 ½-½

"Het schijnt dat Freddy een toren had kunnen winnen!" riep Ronny onthutst tegen me na afloop in de wandelgangen.

"Ja natuurlijk," zei ik, "Je stond er toch met je neus op."

"Wanneer dan?" vroeg hij tot m’n verbazing.

"Hij had de toren moeten slaan na Txd4."

"Maar dan verliest hij toch de dame met Lc5."

"Neen. Hij slaat de toren met schaak. De koning staat op g7."

"Dat begrijp ik niet."

Toen hebben Ed en ik nog een half uur met handen en voeten moeten uitleggen voordat Ronny het begreep.

Dit was een kostbaar half puntje, maar Robby en ik gleden helemaal uit.

François Van Lishout – Luc Palmans

Siciliaans [B32]

1.e4 c5 2.Pf3 Pc6 3.d4 cxd4 4.Pxd4 e5 5.Pf5 d5 6.Dxd5 Dxd5 7.exd5 Lxf5 8.dxc6 bxc6 9.c3 (Hier is 9.Ld3! de beste zet. Er ontstaat nu een moeilijk de beoordelen middenspel. Ik zou bij God niet weten of onze volgende zetten goed of belachelijk zijn. In elk geval slagen we er beiden in goed te verbergen dat we er niets van begrijpen.) 9…Pf6 10.Pd2 Ld6 11.Pc4 Lc7 12.Le3 0-0 13.Le2 Pd5 14.0-0 Pxe3 15.Pxe3 Le4 16.Lc4 Tad8 17.Tfe1 Ld5 18.Lxd5 cxd5 19.c4 d4 (Maar nu is plots alles veel duidelijker. De witte pionnenarmada op de damevleugel zien er gevaarlijker uit dan de zwarte centrumpionnen. Maar als ervaren Kalashnikovspeler heb ik meer vertrouwen in de zwarte pionnen.) 20.Pd5 Ld6 21.b4 Tfe8 22.Tad1 f6 23.Te2 Lf8 24.Tc2 Te6 25.a4? (Verleidelijk, maar foutief. Aangewezen was 25.b5 om het nu volgende zwarte antwoord te verhinderen.) 25…Tc6! 26.b5! (Een uitstekende zet. Nu is het geplande 26…Tcc8 zeer riskant wegens 27.b6! Ik besloot onmiddellijk de stelling te vereenvoudigen met een kwaliteitsoffer. De witte pionnen worden versplinterd en nu zijn de zwarte pionnen zeker indrukwekkend.) 26…Txd5! 27.bxc6 Tc5 28.f4 Txc6 29.fxe5 fxe5 30.Tb2 Le7! (Dit vond ik één van de beste zetten van de partij. 30…Lc5 ziet er ook goed uit, maar ik geef de voorkeur aan de tekstzet. De loper gaat nu naar f6 en ondersteunt van daaruit de opmars van de pionnen veel beter. Bovendien – en wie de afloop van deze partij kent, zal nu lachen – hoeft zwart zich geen zorgen meer te maken over vervelende schaakjes: de koning kan via f7 naar g6 ontsnappen.) 31.Tb7 Lf6 32.Txa7 e4 33.Tb1 (En in deze feestelijke stelling had ik nog enkele minuten op de klok over. Geen tijdnood, maar het was ook niet het ogenblik om onnodig tijd te verspillen. 31.Tb1 leek me slechts een onbenullige torenzet en daarom speelde ik a tempo) 33… d3?? 34.Tb8+ en mat.

Dit was erg, maar uiteindelijk kon ik me troosten met de gedachte dat ik goed had gespeeld, en dat ik slechts verloren had door een haastige beslissing. Die troost had Robby Mocsnik niet. Hij verprutste een veelbelovend middenspel en kwam in een eindspel met een kwaliteit minder terecht. Maar geen paniek. Hij had een ijzersterke vesting gebouwd, die hij met een nonchalante koningszet helemaal zelf in de vernieling speelt. Wijselijk heeft Robby het notatieformulier van deze partij in de dichtstbijzijnde open haardvuur gedeponeerd.

Door deze twee nederlagen stonden we flink achter, maar op de twee topborden viel het gelukkig allemaal mee. Ruud Lemmers stond enkele uren gedrongen, maar in de tijdnoodfase overklaste hij z’n toch ervaren tegenstander.

Ruud Lemmers – Thomas Huesmann

PARTIJ VOLGT LATER!

1-0

De beste partij van de middag kwam zonder twijfel op naam van Patrick. Hij ving de doorschuifvariant in het Frans prachtig op.

Nikolaos Begnis – Patrick Driessens

PARTIJ VOLT LATER!

0-1

Zo eindigde deze match op 4-4. Uiteindelijk mochten we nog blij met dit resultaat zijn, maar er had natuurlijk veel meer in gezeten.

 

Eisden I – Lustige Vrijpion Fortis Leuven II

Over deze wedstrijd valt weinig te zeggen. De tweede ploeg van de Lustige Vrijpion geraakte na enkele jaren stormlopen eindelijk terug in tweede nationale. Maar nu ze er eens in zijn, hebben ze niet meer voldoende sterke spelers om het team te bevolken. Dat deed zich vooral op de lagere borden gevoelen. Halfweg de competitie stonden ze laatste, zelfs achter het fel verzwakte Ans.

Dat maakte de opdracht voor ons er niet gemakkelijker op: er moest zwaar gescoord worden, vooral omdat we in de vorige ontmoetingen enkele belangrijke punten hadden laten liggen.

Op de twee laatste borden wonnen Ronny en Robby vlotjes in minder dan twintig zetten.

Ronny Willen – J. Verheyden

Pirc [B07]

1.e4 d6 2.d4 Pf6 3.Pc3 g6 4.Lc4 Lg7 5.De2 e5 6.dxe5 dxe5 7.Lg5 0-0 8.Td1 Pbd7 9.Pf3 Te8 10.0-0 c6 11.Lb3 Da5 12.Td6 Pc5 13.Txf6 Lxf6 14.Lxf6 b6 15.Dd2 Lg4 16.Dh6 1-0

W. Verrijdt – Robby Mocsnik

Damepion [E60]

1.d4 Pf6 2.c4 g6 3.Lg5 Lg7 4.Lxf6 Lxf6 5.Pf3 d6 6.e3 c5 7.Pc3 0-0 8.Tc1 cxd4 9.exd4 Db6 10.b3 Lg4 11.d5 Lh4 12.g3 Lf6 13.Lg2 Pd7 14.Dd2 Pc5 15.0-0 Lf5 16.De3 Pd3 17.Tc2 Dxe3 18.fxe3 Pb4 0-1

Aan de correcte remises van Vos, Gerard en mij hoeven weinig woorden vuil gemaakt te worden.

Victor Yudin – Gerard Bischoff

Weens [C26]

1.e4 e5 2.Pc3 Pf6 3.g3 Pc6 4.Lg2 d6 5.Pge2 Le7 6.0-0 Lg4 7.h3 Lh5 8.g4 Lg6 9.f4 exf4 10.Pxf4 Pd4 11.d3 Pe6 12.Pce2 c6 13.Le3 Dd7 14.Dd2 h6 15.Pg3 Pxf4 16.Txf4 Ph7 17.Pf5 Lxf5 18.Txf5 Lg5 19.Taf1 Lxe3+ 20.Dxe3 0-0 21.h4 f6 22.Lf3 b6 23.Dd2 Tad8 24.a4 c5 25.Ta1 De6 26.c3 Kh8 27.Lg2 Tf7 28.Taf1 Te7 ½-½

Luc Palmans – Meulemans

Weens [C25]

1.e4 e5 2.Pc3 Pc6 3.f4 exf4 4.Pf3 d6 5.d4 Lg4 6.Lxf4 Pf6 7.d5 Pe7 8.Lb5+ Pd7 9.0-0 Pg6 10.Dd2 Le7 11.Pd4 a6 12.La4 0-0 13.h3 Pxf4 14.Dxf4 Lh5 15.Lxd7 Dxd7 16.Tae1 Lf6 17.Dd2 Lh4 18.Tb1 Tae8 19.Pf5 Lf6 20.Tbe1 Lg6 21.Tf3 Te5 22.Ph6+ gxh6 23.Txf6 Kg7 24.Tf4 ½-½

Als U er overigens mocht aan twijfelen: twee dames zijn zeer sterk in het middenspel.

René Creemers – Freddy Cleuren

Frans [C15]

1.e4 e6 2.d4 d5 3.Pc3 Lb4 4.Pge2 dxe4 5.a3 Lxc3+ 6.Pxc3 c5 7.Lb5+ Pc6 8.0-0 cxd4 9.Pxe4 Dd5 10.Dg4 Kf8 11.Lxc6 bxc6 12.De2 c5 13.Lf4 e5

14.c4? (Een redelijk waanzinnig stukoffer.) 14…d3 15.De3 exf4 16.Dxf4 Dd4 17.Dc7 Le6 18.Pd6 Pf6 19.Tfe1 d2 20.Txe6 d1D+ 21.Te1 Dh5 (21…Dxd6 was misschien eenvoudiger, maar wie wil niet graag de kracht van twee dames in een middenspel demonstreren?) 22.Pf5 Dxf5 23.De7+ Kg8 24.Tad1 Dxd1 25.Txd1 De6 26.Dxc5 Te8 27.h3 De7 28.Dd4 h6 29.b4 Kh7 30.Dd3+ De4 31.Db3 Td8 32.Tc1 Td3 33.Da4 Td2 34.Dxa7 De2 35.b5 Te8 36.Dc5 Te5 37.Dc6 Dxf2+ 0-1

De twee beste partijen stonden op naam van Ruud en gelegenheidsinvaller Tony Hendrikx.

Ruud Lemmers – Bram Vermeulen

PARTIJ VOLGT LATER!

1-0

Tony Hendrikx – Karl Ceulemans

Damepion [A45]

1.d4 Pf6 2.Lg5 g6 3.Lxf6 exf6 4.e3 Lg7 5.h4 h5 6.Pd2 b6 7.Pe2 Lb7 8.c3 De7 9.Dc2 0-0 10.0-0-0 c5 11.Pf4 f5 12.dxc5 Dxc5 13.Pb3 De5 14.Lc4 Kh7 15.Ld3 Pc6 16.Pd4 Tac8 17.Pf3 Df6 18.a3 Tc7 19.Pg5+ Kh8 20.Lc4 Pe5 21.Ld5 Pc4 22.Lxb7 Txb7 23.Pd5 Dc6 24.g4 Pe5 25.gxf5 gxf5 26.Thg1 Dc4 27.Kb1 Dxh4 28.f4 Pg4 29.Th1 Dg3 30.Txh5+ Lh6 31.Tdh1 Kg7 32.Dd2 Lxg5 33.Th7+ Kg6 34.fxg5 Df2 35.Pf4+ 1-0

Die zondagnamiddag wonnen we dus met 6½-1½. Aan de toog werden de voorbereidingen voor de Champions League reeds aangevat. In Eisden staan we niet bekend om onze realiteitszin.

 

Midden Limburg I – Eisden I

Het was al weer enkele jaren dat er een Limburgs duel in tweede nationale kon bewonderd worden. Dat was Eisden-Houthalen ergens in 1992 of 1993. Met veel spanning werd naar dit duel uitgekeken. Het werd echter een disillusie.

Een beetje consternatie was er toen de Midden Limburgers om twee uur nog niet wisten wie ging meespelen in hun team. Er werd nog druk gezocht naar Nicola Grecuccio, maar na een kwartiertje dook hij op.

Drie blunders in Eupen. Wie biedt meer? Wel in dit duel mochten we er minstens vier bewonderen.

Ere wie ere toekomt. De ellende begon op m’n eigen bord.

Geert Verbeek – Luc Palmans

Siciliaans [B22]

1.e4 c5 2.Pf3 Pc6 3.c3 d5 4.exd5 Dxd5 5.d4 cxd4 6.cxd4 e5 7.Pc3 Lb4 (Deze stelling heb ik al enkele honderden keren op het bord gehad. Wit speelde nu een zet die ik nog nooit gezien had. Normaal is 8.Ld2.) 8.a3 (Ik denk niet dat deze zet goed is. Na de partij dachten we dat zwart het vooral van e5-e4 moet hebben, maar na wat zoeken heb ik de indruk dat ruilen op d4 zwart mooi spel tegen de geïsoleerde witte pion geeft. Alvorens op diepe strategieën in te gaan, moet natuurlijk wel iets aan de aangevallen loper worden gedaan. Na ongeveer twintig minuten nadenken besloot ik de "spanning" te handhaven en speelde:) 8…e4? om na 9.axb4 plots tot ontdekken dat m’n dame aangevallen staat en ik geen tijd had om het witte paard te slaan. Zwart verliest een stuk en ik kon dan ook niet veel meer doen dan opgeven.

(Dit was overigens m’n laatste partij van het voorbije millennium. Enkele weken later, tijdens m’n eerste partij van het nieuwe millennium kreeg ik een beetje m’n revanche: Dries Moors – Luc Palmans (Eisden I-Vlijtingen I) 1.e4 c5 2.c3 d5 3.exd5 Dxd5 4.d4 Pc6 5.Pf3 cxd4 6.cxd4 e5 7.Pxe5 Pxd4 8.Lb5+ Dxb5 9.Dxd4 Lc5 10.Dd3 Lb4+ en wit gaf op.)

Op het vierde bord zag het er voor ons goed uit, maar plots ging het helemaal verkeerd.

Tony Hendrikx – Nicola Grecuccio

Damepion [A45]

1.d4 Pf6 2.Lg5 Pe4 3.Lf4 d6 4.Pd2 g5 5.Le3 Pxd2 6.Dxd2 h6 7.g3 Lg7 8.Lg2 Pc6 9.0-0-0 Lf5 10.d5 Pe5 11.Ld4 Tg8 12.Lxe5 Lxe5 13.e4 Ld7 14.Pe2 c5 15.f4 gxf4 16.Pxf4 c4 17.c3 b5 18.Lf3 b4 19.cxb4 a5 20.b5 Lxb5 21.Lh5 c3 22.Df2 Lxf4+ 23.Dxf4 Tf8 24.e5 Db6 25.b3 Dc5 26.b4 axb4 27.exd6 Txa2 28.d7+ Kxd7 29.Lg4+ f5 30.Lxf5+ Txf5 31.Dxf5+ Kd8 32.Df8+ Le8 33.d6 De3+ 0-1

Ondertussen gebeurde ook op het eerste bord een kleine ramp.

Hans Renette – Patrick Driessens

PARTIJ VOLGT LATER!

En hier produceerde Patrick een hersenspinsel dat hem nog lang zal bijblijven. In plaats van het veilige 31…Dc8 speelde hij 31…Db8? en na 32.Dxe6 kon hij opgeven. Veel pionnen zal zwart niet meer overhouden.

Daarmee was op korte tijd de stand plots 3-0. Niet fraai. Dramatisch zelfs. Maar uiteindelijk gaat het om de bordpunten en op de overblijvende borden konden we redelijk bijblijven. Ronny Willen en Jörg Cornelius remiseerden zonder mekaar pijn te doen. Bovendien konden we op het laatste bord al met grote zekerheid het volle punt bijschrijven. Of toch niet? Je hebt van die dagen dat je niets of niemand meer vertrouwt.

Benjamin Nachbar – Marc Kocur

Hollands [A81]

1.d4 f5 2.g3 g6 3.Lg2 Lg7 4.Ph3 Pf6 5.0-0 0-0 6.Pc3 d5 7.Pf4 e6 8.Pb1 Pc6 9.c3 Pe4 10.h4 Df6 11.Pd2 Pe7 12.Pf3 h6 13.Pe5 Td8 14.Da4 Pd6 15.b3 a5 16.c4 c6 17.Da3 a4 18.Ld2 Pe4 19.Lb4 (De manoeuvres zien er diepzinnig uit, maar ik geef eerlijk toe dat ik er niets van snap. En het waarom van de volgende zet van zwart ontgaat mij helemaal.) 19…c5? 20.Lxc5 Pxc5 21.Dxc5 Lf8 22.cxd5 Pxd5 23.Pxd5 Txd5 24.Dc3 Td8 25.e3 Ta6 26.b4 a3 27.Pc4 Ld7 28.Lxb7 Ta4 29.Tab1 Tb8 30.Pa5 Lxb4 31.Txb4 Txa5 32.Tfb1 Ta7 33.Dc5 Ta4 34.Txa4 Lxa4 35.Dxa3 Lc6

(Wit heeft nog een tweede pionnetje mee gesnoept en na 36.Da7 gevolgd door 37.Tb3 worden er een pak stukken afgeruild. Benjamin zag spoken en speelde:) 36.Dc5? Txb7 (Het is te begrijpen dat wit zich hier zeer ontgoocheld voelde. De twee pionnen wegen natuurlijk niet op tegen het stuk, maar als wit hier de stukken op het bord houdt en een beetje begint te jongleren met z’n a-pionnetje… Men weet nu eenmaal nooit. Maar na 37.Txb7 Lxb7 38.Dd6 Kf7 39.Kf1 De7 40.Dxe7+ Kxe7 zit er niets meer in en wit had zich de resterende twintig zetten wel mogen besparen. 0-1

Op het tweede bord bracht Ruud Lemmers (die overigens nog niet IM is, zoals het ligablad van de Nederlands Limburgse bond beweerde; z’n broer Oscar wel) een troostende zege. Hij speelde een uitstekende partij tegen Kris Theunissen die de laatste tijd niet echt in vorm is.

Ruud Lemmers – Kris Theunissen

PARTIJ VOLGT LATER!

1-0

Op bord drie won Marcel Winkels een goede partij van Bob Merx, en dat betekende voor Eisden de vierde nederlaag. De langste partij stond (zoals wel meer het geval is) op naam van Freddy Cleuren. Tegen Stefan Van Roy speelde hij een hang-en-trek-partij die na veel avonturen in remise eindigde.

Daarmee eindigde dit Limburgs duel op 6-2. Een pijnlijke afgang voor Eisden.

 

Eisden I – Anderlecht II

Als ik er niet zelf bij was geweest, had ik het nooit geloofd. Laten we eerlijk zijn: Anderlecht II is een zwak team. Qua elopunten zijn ze (om even in golftermen te spreken) very below par in deze afdeling. Tegen ons was het verschil op elk bord meestal 100 à 200 punten in hun nadeel. Alles minder dan een 6-2 overwinning voor ons bestempelde ik op voorhand als "zwak".

Patrick Driessens toonde het goede voorbeeld op het eerste bord tegen José Tonoli. Vroeger noemden we José "papa" Tonoli, maar tegenwoordig is het al "bompa" Tonoli. Zijn kleinzoon Benjamin speelt immers ook al een aardig brokje mee.

Patrick Driessens – José Tonoli

PARTIJ VOLGT LATER!

1-0

Dat is nog eens een partij uit één stuk.

Ed Vos hield het op een vlotte remise. Op het ogenblik dat ik met zwart een 1.b3 opening goed had opgevangen, en het langzaam tijd werd om op groot wild te gaan jagen, stelde m’n tegenstander remise voor. Ik wou best doorspelen, maar Ed was categoriek: "Benjamin Nachbar gaat winnen, Ronny Willen en Freddy Cleuren staan beter, Ruud houdt minstens remise. Alleen Robby gaat verliezen."

Zo bekeken leverde dat maximum een 5½-2½ overwinning op. Dat leek me niet bepaald indrukwekkend, maar de ervaring leert dat je nooit ijzer met de handen mag breken in dergelijke confrontaties. Dus pakte ik de remise aan.

Op dat ogenblik stond Robby al een toren achter. Dat ging zo:

David De Meester – Robby Mocsnik

Siciliaans [B70]

1.e4 c5 2.Pf3 d6 3.d4 cxd4 4.Pxd4 Pf6 5.Pc3 g6 6.Lb5+ Ld7 7.0-0 Lg7 8.Te1 0-0 9.Lg5 Db6 10.Le3 Pg4 11.Pd5 Dd8 12.Lg5 f6 13.Lh4 Pe5 14.c3 a6?? 15.Lxd7 Dxd7 16.Pb6 De8 17.Pxa8 en de rest van de partij zal ik de lezer besparen. Wit won na 49 zetten.

Dit was duidelijk niet het weekend van Robby. Op vrijdag verloor hij een zware partij in de Limburgse interclubs, op zaterdag in de Nederlandse competitie zag hij een gambietpion nooit meer terug, en zondag blunderde hij een toren weg. Niet bepaald de meest fraaie manier om het nieuwe jaar te starten.

Op het voorlaatste bord overspeelde Benjamin Nachbar z’n voornaamgenoot.

Benjamin Nachbar – Benjamin Tonoli

Slavisch [D18]

1.d4 d5 2.c4 c6 3.Pf3 Pf6 4.Pc3 dxc4 5.a4 Lf5 6.e3 e6 7.Lxc4 Le7 8.0-0 0-0 9.De2 Pbd7 10.e4 Lg4 11.Td1 Pb6 12.Lb3 a5 13.Lg5 Dc7 14.Tac1 Tad8 15.h3 Lxf3 16.Dxf3 Tfe8 17.Le3 Td7 18.d5! (Verrassend kun je deze zet niet meer noemen.) 18…exd5 19.exd5 Ted8 20.Pb5 De5 21.Ld4 Dg5 22.Lxb6 1-0

Ronny Willen liet dit seizoen nog niet veel zien. Maar deze partij zag er op het eerste zicht keurig uit. Wit bereikt niets na de opening, en zwart kan zelfs een pionnetje verorberen.

Anugrah Van Den Hove – Ronny Willen

Siciliaans [B73]

1.e4 c5 2.Pf3 d6 3.d4 cxd4 4.Pxd4 Pf6 5.Pc3 g6 6.Le3 Lg7 7.Le2 0-0 8.0-0 Pc6 9.f4 Ld7 10.Dd2 Tc8 11.Tad1 a6 12.a4 Dc7 13.Pxc6 Lxc6 14.Ld3 Pg4 15.Pd5 Lxd5 16.exd5 Pxe3 17.Dxe3 Lxb2 18.Tb1 La3 (Maar dit is natuurlijk niet de plek voor de loper. Na eenvoudig 18…Lg7 kan zwart zich rustig klaarmaken voor het eindspel. Nu krijgt wit plots zeer gevaarlijke kansen tegen de zwarte koning.) 19.De4 Dd7 20.f5 Tc7 21.Dh4 Lc5+ 22.Kh1 Kg7 23.fxg6 fxg6 24.Txf8 Kxf8 25.Dxh7 Ld4 1-0

Hierna kregen Ed en ik natuurlijk flink spijt van onze remise. Maar het werd nog erger.

Freddy Cleuren – Youssef Bousselmati

Siciliaans [B20]

1.e4 c5 2.Lc4 (Iemand zou Freddy toch moeten afleren om op alles 2.Lc4 te spelen.) g6 3.Pc3 Lg7 4.d3 e6 5.f4 Pe7 6.Pf3 d5 7.Lb3 Lxc3+ 8.bxc3 dxe4 9.dxe4 Dxd1+ 10.Kxd1 b5 11.c4 b4 12.Le3 a5 13.La4+ Ld7 14.Lb5 Lxb5 15.cxb5 Pd7 16.c4 0-0-0 17.Kc2 a4 18.Pe5 f5 19.Pf7 fxe4 20.Pxh8 Pf5 21.The1 Txh8 22.Tad1 Kc7 23.Lf2 Pd6 24.g4 h5 25.f5 gxf5 26.gxf5 Tf8 27.Te2 Pxc4 28.Txe4 Pa3+ 29.Kc1 Txf5 30.Lg3+ e5 31.Td5 c4 32.Lxe5+ Pxe5 33.Tdxe5 Tf2

(Strange things happened on the way to the Forum. Tot nu toe was het zeker geen alledaagse kost, maar wat vanaf hier gebeurt, tart elke verbeelding. De nu volgende zettenreeks is een goudmijn voor de Limburgse medische wereld. Dat de hartchirurgen hun scalpels al in de aanslag houden, en de apothekers een nieuwe voorraad kalmeerpillen inslaan.) 34.Txh5 c3 35.Te1 Tc2+ 36.Kd1 Td2+ 37.Kc1 Txa2 38.Kd1 Pc4 39.Tc5+ Kb6 40.Txc4 Kxb5 41.Tee4 c2+ 42.Txc2 Ta1+ 43.Kd2 b3 44.Tb2 Th1 45.Kc3 Tc1+ 46.Kd3 Ta1 47.Kd2 Th1 48.h4 Th2+ 49.Kc3 Th3+ 50.Kd2 Th2+ 51.Kc3 Th3+ 52.Kd4 a3 53.Tee2 axb2 54.Txb2 Kb4 55.Ke5 Txh4 56.Kd5 Kc3 57.Tg2 b2 58.Tg3+ Kc2 59.Tg2+ Kb3 60.Tg3+ Ka2 0-1