Beste schakers van SV Voerendaal en beste internetters,
Er bestaan veel geruchten over mijn belevenissen in de grote-mensen-schaakwereld. Daarom vonden enkele Voerendaalse schakers het een goed idee om deze "geruchten" aan mij te ontfutselen. Dit door mij een spreekbuis op internet aan te bieden. Middels deze vaste column verwachten deze en gene namelijk nog meer zinderende verhalen te vernemen. Nu moet ik bekennen dat internet iets anders is dan een Uilenspiegel (papieren voorganger), die door enkele schakers werd gelezen.
Omdat de wereld middels internet meer iets weg krijgt van een Global Village, moet ik op mijn woorden passen om het wereldwijde geroddel tegen te gaan. Om niet verder in Maurice-de-Hondt-verhalen te vervallen, zal ik hieronder mijn eerste schrede zetten in het columnistenbestaan, namelijk in de wereld van de advocaat van de duivel.
I. Voerendaal 2 kan niet schaken, Voerendaal 1 al helemaal niet!!
Kampioen, kampioen, en dat noemt zich kampioen. Gelijk spelen tegen de degradant noem ik kampioensonwaardig en geeft direct al aan dat Voerendaal 2 helemaal niet kan schaken. Natuurlijk zegt iedereen dat het terecht is. Lees de wetten er maar op na (liever niet die van Connie Palmen): "Indien een individuele speler een uur na het vastgestelde aanvangstijdstip niet aan het bord aanwezig is, gaat de partij voor hem verloren". Ja, zo kan ik het ook! Een echte held zegt: "Ga maar zitten, ik droog je in je resterende 3 kwartier wel af", of beter: "Ik heb gisteravond inspiratie opgedaan bij de film Hannibal, tststststsst". En dan heb ik het nog niet eens over de schaakkwaliteiten. Er spelen zogenaamde (potentiële) eerste teamspelers in het tweede. Wat een arrogantie. Zo slecht zijn ze helemaal niet.
In Voerendaal 1 zijn er schakers die het presenteren om een uur uit te trekken op de simpele vraag: "Remise?". Dit onder het mom van professionaliteit. Als bij u het woord lafheid opborrelt, of althans het gevoel, dan sluit ik me helemaal bij u aan. Nee, dit leest u niet in wedstrijdverslagen. Het wordt allemaal bedekt met de mantel der liefde. Het toppunt van lafheid is trouwens om remise aan te bieden als je beter staat. Oké, er zijn verzachtende omstandigheden, maar wat dan nog. Ach, laat ik hier maar niet te hard oordelen. In het eerste team, op bord 7 met zwart, boven Igor Heinen, is toch niet zomaar wat! Maar, of het is toegestaan om de volgende dag in het bijzijn van twee schone dames te pochen over deze partij, vind ik twijfelachtig.
Er is ook een schaker die bij eeuwig schaak denkt aan "is er schaken na de dood". Ik kan u verzekeren, met een dergelijk partij is er al helemaal geen sprake van schaken voor de dood. En dan zijn er nog de eeuwige remiseschuivers die daadwerkelijk grif toegeven dat ze niet kunnen schaken. Zij zullen schaken dan ook eerder beschouwen als een kunst dan als een sport. Ze zien er dan ook eerder uit als kunstenaar dan als schakers.
De echte held van de dag was good-old Peter van Dinteren. Gewoon al bij binnenkomst strak gaan zitten op bord 1: je verantwoordelijkheden kennen. Dit is wat ik heb gemist in Voerendaal 1. Laten we daarom de twee mensen die wel hun verantwoordelijkheid hebben genomen op onze knieën danken. Het kon namelijk allemaal nog erger...
Igor